işsizlik var diye ağlayan kitle

küçük kız çocukları gibi ağlamalarının yanı sıra bütün gün ekran karşısında internete giren işsiz güçsüz, bir baltaya sap olamamış kitledir.

piyasanın nasıl işlediğini bilmeyen kitledir. çünkü işsizlik her zaman vardır serbest piyasada ; önemli olan işsizliğin belirli bir miktarı geçmesi ya da o miktardan aşşağıya düşmesidir. neden işsizlik olmak zorunda diye sorarsak ;

çünkü yedek işçi ordusu olacak ki, çalışan işçi kapıda olan işçiden korksun maaşına zam istemesin dolayısıyla maliyet artmasın o kadar.

Üşengeçlikten iş aramayan, ilk iş başvurusu reddedilince ikinciyi yapmazmışlar bir rivayete göre...

bu kişiler gün boyu ak parti'ye ve başbakanımıza saldırırlar. ama ülke için kıllarını kıpırdatmaktan acizdirler.

işsizlikten, parasızlıktan, senin iş meselesi ne oldu sorularından bunalan boynu büyük kitledir.

işsizlik diz boyudur ve bu başlığı açan zat-ı muhteremin anlaşıldığı üzere tuzu kurudur.sonuna kadar haklı olan kitledir.

bu kitle okur, ailesine ve çevresine faideli olmaktır amacı. yuvadan öyle almıştır öğüdü çünkü. üniversiteye girmeden önce şöyle bir ayrıma girer, girmek zorunda bırakılır. mezun olduktan sonra iş sahalarının fazla olduğu bölüm seçmek- kendi isteği, yeteneği ve mutlu olacağı bölüm seçmek. öyle bir durumdadır ki stres psikolojisini şimdiden altüst etmiştir bile. sınava girilir. puan alınır. şansı yerindeyse puanı bölüm seçecek düzeydedir. rehber öğretmenlere gidilir, kılavuz kitaplar yutulur. bölüm seçilir. az çok kendi de ister o bölümü ama tabii ki önemli olan mezun olduktan sonra ki meslek durumudur. üniversite yılları çabuk geçer. eger kitlemiz mantığını çok iyi kullanan biriyse üniversiteyi, üniversite yaşamak için okumaz. çalışır ve bitirir. ancak o yıllarda çok fazla değişiklikler olacaktır. hükümet başına geçecekler herşeyden çok kadrolaşmaya önem vereceklerdir. hangi grup ya da yön ağırsa o görüşte, o daldaki mesleklere öncelik verilecektir. ve kitlemiz yine şanslıysa o bölümden mezun olmuştur ya da dayısı vardır ele avuca gelecek.
şimdi size sesleniyorum kitle adayları;
eger ağlamak istemiyorsanız her dalda oynayacak bir dayı edinin.

(bkz: işsizlik yok diye sevinmeyen ibne) * *

ne diye ağlayacak bu halk? neye ağlamamızı isterdiniz?

bu dünyada yaşamak için para gerekiyor. paran yoksa bir hiçsin hiç. aksini kimse iddia edemez. hadi hiç olma olayını bırakalım. insanlar 600 lira maaşla karnını doyurmak için iş ister haldeler. yani toplumda bir birey olarak sayılmak amaçlı değil, saygı görmek amaçlı değil, hayatta kalmak amaçlı sadece. kısaca türkiye'de insanlar sadece yaşayabilmek için ağlıyorlar. yani türkiye'de yaşama hakkı için bile ağlamak zorundasın. ağlamazsan sana hayat yok türkiye'de. ya yürüteceksin, ya ağlayacaksın. ortası yok.

yani müsade edin de işsizlik var diye ağlasın bu kitle. bu daha onurlu herşeye rağmen. yarın bir gün bunu aşarsa bu insanlar, yine birşeye ağlayacak olurlarsa o zaman tepki gösterebilirsiniz. ama o zamana kadar bari buna kızmayın.

bu ülkede lisans eğitimini, tamamlamış kimisi yüksek lisansını da yapmış, aileleri tarafından göz nuru olarak yetiştirilmiş ve uğruna onca emek sarfedilmiş, eğitimli ve kalifiye bireylerin iş bulamamaktan yakınmasına; ağlayan kitle diye yaklaşanlara ve onun gibi düşünenlere çok pis küfreden ve haklı olan kitledir.

(bkz: hemen bitmesini istediğimiz şeyler)

ağlama yavrum, ağlama bebişim.
ağlayacağına git bi ankara bileti al. tekel işçilerini ziyarete git. belki ağlamak yerine ne yapman gerektiğini anlarsın.

arz ve talep unsurlarının kesişmediği bir piyasadır. zira emek talebi piyasada fazlasıyla mevcuttur. fakat yetiştirilen işgücü, piyasanın talebini karşılamadığı için denklemde eşitsizlik oluşmaktadır.

işsizlik vaardır, doğrudur. fakat; sen bir lise mezunu bile değilsen, üniversiteyi laf olsun diye okuduysan, yabancı dilin yoksa, kusura bakma ama işsiz kalmaya mahkum olmuşsundur.

he, annem/babam beni okutamadı, imkanımız yoktu, diyenlere eyvallah. lafım yok onlara. ama, onlarda iş yok diye yakınırlarsa vah onların haline. işsizlik diye birşey yok aslında. adam bir iş buluyor, yok parası az, yok çok pis iş, yok çok yoruluyorum gibi bahaneler öne sürülüyor. siz hiç gördünüz mü geçmişinde yatarak zengin olan insanları? he, talih kuşu konmuşsa o ayrı tabi...