içten gelen küfür etme isteği

olaylara ve kişilere sövme isteğidir.

(bkz: küfürbaz haydo)

eskinde hiç küfür etmezdim amk. lan demek bile yakışmazdı bana. illa demem gerekirse layn derdim nazik dille küfür ederdim. benim gibi bir adam nedense son zamanlarda amına koydukça koyuyor. Engel olamıyorum. Deşarj mı oluyorum yoksa beynimi mi kullanamıyorum bilmiyorum. Ama son zamanlarda sıkça gerçekleştiriyorum.

(bkz: küfürbaz metin)

yalnızlaşmaya başladığında insan, sevdiklerini dostlarını ve hatta hayallerini birer birer kaybettiğinin farkına varinca insan, kaderinin ve şansının neden onu bu kadar alt üst etme uğraşı içine girdiğini düşününce insan; boşluğa, yalnızlığa, şansına, kaderine, hiçkimseye değil sadece kendine öyle bir küfür etmek ister ki... işte o küfür damarlarından, iliklerinden gelir.

içte kalmamasıyla büyük rahatlık getirendir.

Küfür ederken mırıldanan dudaklar bir açılır vurgunun amına koyarlar. R harfleri baskılı baskılı sanarsın ara gaz çekiyor yavşak ağzıyla.

derdini sikeyim butonu ile bir nebze azalmaktadır efendim.

google translate ye küfür yazıp hoperlorlerden son ses mahalleye sövmek gibi bişey.

Çok sinirlendiğimde olan his. Ve içimden farketmeden dışarı vuruyor.