iz bırakmak

sembolize etmek.
geriye, o'ndan birşeylerin kalması belki de.
iz...ne önemi var ki dedi diğer tarafım bunu düşünürken. iz bırakması bu kadar mı önemliydi..
evet önemliydi sayın kendim..
önemliydi..bu yüzden ağlayamadım sigarasını göğsümde söndürürken.

(bkz: ayak izi).

unutulmamaktır. ama malesef sadece yaraların izi kalır. yaralayanlar unutulmaz.

kitapların veya filmlerin insanlarda bıraktığı etki.

yok "ölüm" dü, yok "yaptıkların" dı, yok "iyi olmak, doğru olmak" tı; diye bir yığın şeyi işte tek gerçek olan budur diye kakalamaya çalıştılar yıllarca. ama yaşayan için yaşarken yapabileceği, bizatihi olarak da hissedebileceği tek gerçektir bu, iz bırakmak.

bir yerlerde ne kadar zaman geçerse geçsin hala anılmaya neden olacak eylem. (bkz: 20 sene sonraya entry) taş attım da kolum mu yoruldu *