istiklal marşını teomana okutmak

değişiklikte sınır tanımama noktasına alkolü de katma işlemidir. Başarısı tartışılır.

bir sonraki aşamada ise teoman-hadise düetine sebebiyet verecek olaydır. varsa böyle bir niyet önüne geçilmelidir.

teomanın hemen hemen tüm şarkılarında olan "hey gençler, siz bilmezsiniz; ben sevişiyorum" mesajını veremeyeceği, bu yüzden başarısız olacağını düşündüğüm girişimdir.

bir de hırıltılı sesiyle 10 kıtasını da okur, bol bol kafa sallayanları coşturur falan, oh mis...

kaldı ki, istiklal marşını okumak için ünlü olmak zorunda mıyız ki?

türk olmaktan asla utanmayarak istiklal marşı'nı yürekten söylemek bir insanın türklüğüyle gurur duymasının hissiyatını zedeleyemez.

anlamını bilecek birine okutmak.
(bkz: hadise-şey sorcaktım larda nedemek bi yerde geçiyor ya?)