bugün

1990'lı yıllarda bir karikatüristin dahiyane esprisidir. nitekim haliç' teki deri fabrikaları ve o civarlardaki yerleri gezerken gelen bir ilhamla yapılmıştır.
şiiri tiye almış olan bir söz olmasına ragmen, acı ama bir o kadar gercek durumdur.
o dönemde istanbul u izlesende, dinlesende burnunu tıkamak durumda olduğunu hatırlatan espiridir. neyseki mutluyuz haliç in kötü kokusundan kurtulmuş bulunuyoruz.
(bkz: HASTASIN GALiBA)*
bıktım ulan.
Kış gelmiştir ozaman.
O zaman en yakın eczaneden Otri bebe alıyorsun bir ucunu ağzına diğer ucunu tıkalı burun deliğine sokuyorsun ve nefesini derin derin içine çekiyorsun.

Sümük show başlasın..!
güncel Önemli Başlıklar