bugün

(bkz: istanbul u dinliyorum gozlerim kapali)
Orhan veli demişken;

Şimdi kılıksızım
Fakat borçlarımı ödedikten sonra,
ihtimal bir kat daha yeni esvaplarım olacak ve ihtimal;
Sen yine beni sevmeyeceksin...
Ve pazar akşamları,
Sizin mahalleden geçerken süslenmiş olarak,
Zannediyor musun ki;
Bende sana şimdiki kadar kıymet vereceğim...

Ah be!
ne borçlarımızı ödeyebildik
ne yeni esvabımız oldu
ne pazar akşamları nispet yapabildik.
ne de sevmekten vazgeçebildik..
Bana ilkokul yıllarımı anımsatan şiir. Bir derste biri ezberleyip okumuştu o günleri anımsadım bi an. Keşke yine tek derdimiz taso oynayıp, babylade çevirmek olsaydı.