istanbul da yaşamak istememek

istanbul'a söyle bir bakıldığında hissedilen istem. çarpık kentleşmeler arasında gelişi güzel yükselmiş gökdelenler, modayı takip eden bazen aynı gömleği giyen insanların aynı anda aynı caddeyi paylaşıyor olduğu, tarihi olduğu söylensede 300 yıl önce klise olan camiilerin bugün tarihi yapı kabul edildiği bu tarihi yapılarında hemen karşılarında bir avm bulunan gelişi güzel şehirde yaşamak hangimize hoş gidiyor ki...

vapurdan inerken birbirini iten insanlar, her 100 metrede sizden birşeyler isteyen birileri tarafından durdurulmak, hareketli bir o kadar mide bulandıran adına toplum denen sözde çağdaşlaşmanın burjuvazi kokuşu olan bu şehir tam bir kaos tam bir bunaltı.

kalabalık, ses, stres, pis koku, anlayışsız ve hoş görüsüz insanların yüzünden olan istemeyiştir.

Aklı başında insan işidir.