bugün

nice zaman önce bir tv kanalında güzel bir hanım kızımız, ki adı pelin batudur. Saçma sapan bir şekilde bir laf etmişti. Sarkastik diye. Sonrasında programdaki zatlar, ki adı murat bardakçıdır. Kendisiyle bir sürü dalga geçmişlerdi.

Şimdi sarkastik demek aslında alaycı demeyi beceremeyip de kendini pek elit gören bir kesmin pek fiyakalı bulup orada burada kullandığı sözcük müdür yoksa huzursuzluğun olanca berbatlığıyla yansımasına izin vererek, kıyıcı, iğneleyici konuşmak yani laf sokmak mıdır? Veya ironi midir?

Bilemiyorum.

Ama bildiğim bir şey varsa; ne yazık ki yaşadığımız toplumda ister sarkastik diyin ister ironi diyin veya "salak ikiside farklı şeyler, birbirine karıştırmışsın" diyin, ironi tadında yapıldığı zaman güzeldir. Çünkü eğer becerilemezse çoğu zaman kaş yapayım derken göz çıkartmak durumuna düşülür ki; bu gibi durumlarda, söylemek istenilenin tam tersi anlatılır, madara olunur.

Ama bir şekilde tadında yapıldığı zaman tadından yenmeyecek bir şeydir. Mesela; iyilik dolu melek gibi bir sesle nefret ettiğiniz biseyi överken, aslında kelimelerin altındaki küfürlerin tek tek anlaşılır olabilmesidir ironi

Ama ironi herkes için gereklidir. Ve bunun yapılabileceği en güzel yer beklide burası
bir erzurum türküsü. iç burkar, her daim yakar.