bugün

daha çok gencim ben. ayrıca ateizmin önlenmez yükseliği beni hayata bağlıyor.
intihar etmem icin bir hicbir sebebimin olamayacağı.
herkes yok cehennem yok ailem.. intihar edecek kadar siklemeyin hiçbirşeyi olur biter..
Hiç olmayan sebeplerdir.
Kaybeden bir insan olarak ölmemek. Mutsuz bir insan olarak ölmemek için. Ayrıca sebep araman yeterli değil mi hayatı sevdiğini anlamak için?
Annem babam helak olur, babam kalp krizi geçirir, anneme inme iner en kötü.

Abim, abime yazık olur, çocuk her şeyini satar, üzülür.

Bir de benim epey sevenim vardır, kalpleri burkulur.

Kimseye ayıp olmasın diye, içmiyorum 20 tane uyku ilacı.
hayallerden, hedeflerden, anlamlardan uzak bir sürece maruz kalmak da intihardır. bu yüzden hayallere, hedeflere, anlamlara ulaşmak gerekmektedir.
ancak kazın ayağı öyle değil... bu maruz kaldığımız saçma süreç o kadar adaletsiz ki, örneğin senin uğruna dağları devirdiğin kıza herifin biri beş dakikada ulaşıp kalbine girebiliyor. sense 15 sene aşktan uzak kalabiliyorsun.
yani ne kadar uğraşırsan uğraş, hayallere, hedeflere, anlamlara ulaşacağının garantisi yok. bu yüzden renk veren ve keyif aldığın şeylerle uğraşıp beklentiye girmemek en mantıklısıdır. yapacak bir şey yok.
aciz değilim ve aklımı yitirmedim...
kadere, ahirete inanıyorum... buradaki son oradaki ebedi başlangıçtır, biliyorum.
hepsinden evvel ölmenin bayılmak olmadığını biliyorum.
''kaldıramayacağından fazlasını yüklemem kuluma''diyen allah'a isyandır intihar.
cinnet anı fıkha göre bu hükmün dışında kalır, bu da başka mevzu.

intihar eden biri kendi kıyametini kopartmış sayılır, sevabı günahı boynundadır. eleştirmek ve kritiğini yapmak kimseye bir şey katmaz, bu da ayrı mevzu.