bugün

-inşallah allah yok kitap yalandır.
-acımaz umarım
-umarım kafam patlamaz.
-önce tuvaletimi yapayım.

gibi gider.
görsel
Tanrımın parmak izleri herşey.
Biz dahil.
Tanrımın dokunduğu nota kağıtları hayat.
Parmaklarını azad etmek için,
kendi parmaklarını kesmiş piyanist.
Son parmak kesilince,
toplayamıyor bizi yerden.
Cebine koyacaktı oysa,
olmadı.
Ondanım, ondan.
Ondan gayrı.
O "hep"ten mürekkep,
"hep"ten gayrı.
Ben, gayrı olduğumdan mürekkebim.
O hiç'e hükümdar.
"Hiç"i "hep"ten menkul.
Bir cigara cesedi piyano tuşlarında,
bir ruh tabutu bedenini arayan.
Parmaklar kesik.
O cigara artık canlanmaz daha.
Tanrının parmak izleri göğsümde,
ben artık can vermem bir daha.
Eşi ile uyku hapı içip intihar eden Stefan Zweig’ın intihar mektubu;

"Artık güneşin doğmasını bekleyecek gücüm kalmadı ama siz yeni doğacak güneşi mutlaka bekleyiniz."
ilk entryde de bahsedildiği gibi:

önce tuvaletimi yapayım...
güncel Önemli Başlıklar