insanın her şeye alışması

çok tuhaf bir durumdur. bazen çok acı çekersin ama hep nefes almaya devam edersin. bu böyle olmamalıydı keşke zamanı geri alıp hayatımın şu kısmını değiştirsem, böyle yaşamaya devam edemem dediğin şeylere bile alışıyosun bir zaman sonra. yine atalarımız haklı çıkıyor. ölümü dağlara taşlara vermişler onlar bile dayanamamış insanoğlu dayanmış.
zaman her şeyin ilacıdır.

hayatın bazen acı, bazen teselli edici bir boyutu.

insan ölüme bile alışıyor ötesi var mı? (bkz: bunlar da gelir geçer)

Güç sınırlı olunca, beraber yaşamayı öğrenmektir, aslında. Depremi engellemeye güç yetmeyince, gerekli tedbiri alıp, varlığına razı olmak, gibi.

insanın nörolojik özelliklerinden sadece biri.
(bkz: neuroplasticity)

Alışmaya alışmak en kötüsü de bu ya amk.

insan yaşadıklarını normalleştirebilen bir canlıdır. Bunun adına alışmak demişler.