bugün

nietzschenin bile "hayatın anlamsızlığı olsaydı ve anlamsızlar arasında bir seçim yapmak gerekseydi.." babında kitabında geçen, normal olarak anlamama sorunu yaşadığım ihtiyaç türü.
(bkz: böyle buyurdu zerdüşt)
düşünmeye sevk eden bir ihtiyaçtır .bu ihtiyaç sayesinde beyin fonksiyonları daha çok işlev görür.
Sebebi anlaşılamayan can sıkıntısı, isteksizlik, amaçsızlık, kendini bomboş hissetme, hiçbir şeyden keyif alamama gibi ruh hallerini dönem dönem herkes yaşayabilir. Bu dönemlerin gelip geçici olduğunu bilmek, kendimize çektirdiğimiz işkencenin kalıcı olmadığını, bir süre sonra kendiliğinden geçeceğini bilmek rahatlatıcıdır... hayatın zaman zaman düzenlenmiş aptalca bir oyundan ibaret olduğu düşüncesine kapılırız. hayatta hiçbir şey yoktur ve olmayacaktır tarzındaki görüşe saplanır kalırız... hayatın bizle eğlenen, dalga geçen bir olgu olduğuna inanırız. Yaşadıklarımız ve başarılarımızın, er-geç unutulup kaybolacağı hissi ve o zaman hayatta olamayacağı düşüncesi gibi... O zaman bütün bu hengame niye? Neden çabalıyoruz ki boşu boşuna? insanoğlu nasıl olur da bu boşluğu görmeden hala yaşama devam edip, onun için çaba sarf eder? sadece acımasız ve aptalca bir yaşantının içinde var olduğunu hisseder...
güncel Önemli Başlıklar