bugün

Öyle bir güdüdür ki aynı evrensel küme içinde yer alan onlarca, yüzlerce ve bilimum değerlerce var olan kümelere dahil olma isteğidir. Bu kümelenme aynı elemanların (insanların) ortak özelliklerini doğal yollardan ayrıştırıp büyük bir küme oluşturmasıdır. Oluşturma çabasıdır.

Ama işin komik ve ilginç tarafı şurada başlıyor. Aynı küme içinde yer alan elemanlar da zaman içinde farklı kümeler oluşturmak istiyor. Ve bulundukları kümeyi küçük bir evren yapıp, o yarattıkları küçük evren içerisinde kendi küçük kümelerini oluşturuyorlar. Ve haliyle de pek sığamıyorlar. Birbirini istemeyen bu elemanlar birleşim yapan birer kümeler grubu da oluşturamadığı için her daim birbirlerini kesmek istiyorlar o küçük evrenlerinde...

Ve sonuç olarak ortaya şöyle bir sonuç çıkıyor: asıl evrenin diğer kümeleri rahatlık içerisinde elemanlarını barındırırken, bu bahsettiğimiz türden elemanları olan kümeler, elemanlarına yetmiyor, yetemiyor.

Ve bu güdünün aşırı olmasından dolayı da iki sonuç çıkıyor ortaya. Ya bir gün o küme yok olacak ve de içteki iki ayrı kümeler büyüyüp iki farklı küme oluşturacak, ya da içteki birbirini kesen küçük kümelerden birisi diğerini tamamen kesip onları barındıran kümeyi yaşatacak.

Oysaki birleşim yapmak isteği akıllara gelse bu teoriler bütünü hiçbir zaman var olmayacaktı.
güncel Önemli Başlıklar