bugün

zorlu ilişkilerden büyük ders almıştır.
zorlu ilişkilerden büyük ders almıştır.
Ben seviyorum. Cidden. Korkulacak bir insan da değilim bence. Bazen bazılarının kafalarını parçalamak istiyorum, bazılarının bacağına bıçağı saplayıp döndürmek istiyorum. Ama bu sevmediğim anlamına gelmez, gerçekten seviyorum.
Çünkü bazen gerçekten iyi ve komik olabiliyorlar. iyi olmaları içimi yeşertiyor, komik olmaları güldürüyor. Öyle, bence iyi ki varlar.
Bu arkadasida alın diğerlerinin yanına üstüne balata değişecek yakmış notu düşün müsait anda değiştireyim.
Artık olması gereken bu.
(bkz: insana insan gerek)
Artık insanları sevmek için bir neden yok. Dünyada nerde bir kötülük, nerde bir pislik, nerde bir vahşet varsa hep insanlar tarafından yapılıyor. Hayvanlar bile insanlardan daha evcil artık.
no human no cry felsefesini özümsemiş insan söylemi.
insanları sevmek için hiçbir sebep yoktur. Bütün insanlar hata yapar ve her hata yapan değersizdir. Değersiz herhangi bir varlığada değer vermek ahmaklık olduğu için doğru bir tutum olarak görüyorum. ancak öyle biri olacak ki hatadan tamamen uzak, değer vermeye değecek biri. işte o sadece o hatasız kişi sevilmeye layıktır.
(bkz: allah)
(bkz: benim düşüncem)
neden ya insan sevilmez mi? hele çocuklar agu agular sevimli yaratıklar. bunları sev bari. yobaz ve ırkçılar dışında her insanı severim.
insanlık ya da insan kavramlarıyla aramda sıkıntı yok da, kalabalıkları ve bireyleri sevemiyorum ben. bu iki durumu ayrı tutuyorum nedense.

amaan insanları uzaktan sevmek aşkların en güzeli.
Bende hiç sevmiyorum. Tiksinç yaratıklar. Acımasız ve duygusuzlar........
(bkz: mizantropi)
Çünkü hepsi kendini düşünen egoist varlıklar,belkide benim çevrem böyledir ama yinede insanlığın hiçbir zaman gelişmeyeceğini bilmek en çok üzen şey.Her zaman duyarsız varlıklar olacağız ve bir gün hepimiz egolarımızın kölesi olacağız.
Mizantropik felsefenin omurgasi. Ayrica benim sahsi hissiyatim.
Ben insanları sevmiyorum..
Ben sandviç seviyorum, ben kuş seviyorum, ben bulut seviyorum, ben gökyüzü seviyorum, ben televizyon seviyorum, şiirler seviyorum, yazılar seviyorum, şarkılar seviyorum, renkler seviyorum, hayvanlar seviyorum, ama ben insanları sevmiyorum..
Çünkü insanları sevmek; buzda serbestçe yürüyebilmek ile eş!
Gün geçtikçe insanların sevilecek bir yanının olmadığını anlamış olan kişidir bunu söyleyen. Aslında sevmesi gerektiği tek şey kendi değerleridir, tercihleridir, hayatıdır..
bu devirde yaşayanlar insan değil insanımsıdır, insan kılığında dolaşan robotlar, şeytanlar, aralarda gözle pek görünmeyen melekler, vs. insan çok azdır; mevzu bahis yaratıkları da sevmek pek bir boka yaramaz zaten.
(bkz: insanları seviyorum)
Yamulmuyorsam Hayko Cepkin'nin de böyle bir demeci var idi yıllar yıllar evvel. Doğrudur, makbuldür.
''olması gereken şeylerin adını iyilik yapmak koymuşlar".

sagopa kajmer
insanları sevmeyen kişi söylemi.

insanları sevmiyorum. sebebi ise basit 2 kavram: menfaat ve kendini iyi hissetmek.
insanlar menfaatleri doğrultusunda davranıyorlar. menfaatleri zede almayacaksa iyi insan rolünü oluyorlar.
menfaat gözetmeden iyilik yapanlar ise sadece kendini iyi hissetmek adına bu role soyunuyor.
iyi hissetmek...
sanırım yapılan bir çok şeyin sebebide, sonucuda bu. o his bize zaman zaman sevgi şerbetini, zaman zaman intikam şerbetini içiriyor. kimi zamansa ihtiraslarımıza hizmet ettiriyor...
not: kalbimdekiler harici.
güncel Önemli Başlıklar