insanlardan fazlaca tiksinmek

benim uzun süredir yaşadığım şey. gerçekten insanları sevemiyorum ve bana öcü gibi geliyorlar. çok nadir sevdiğim, anlaşabildiğim bir insanla karşılaşıyorum. mesela yeni bir ortama giriyorum atıyorum sınıf ortamı. daha insanların hiçbirini tanımadan sanki hepsi bana zarar verecekmiş gibi hissediyorum. bu galiba insanların daha önce yaşadığı şeylerden dolayı oluyor.

insanları yeteri kadar tanıdığınızda herkesin yaşayacağı durum .

Psikolojik durumunuzun iyiye gitmediğinin göstergesidir.

(bkz: günaydın).

uyanmaya başladınız demektir.

fazla gerçekleştirilmemesi gereken eylem. abartılırsa yaşama sevincinden olunur mazallah.

artık bir beklenti içine girmemek, kimseye güvenmemekle beraber gelen eylem. biraz zeki olursanız her iyi niyetin arkasındaki çıkarı görebiliyorsunuz.

bir el sarıyor boğazınızı ama ne öldürüyor ne nefes aldırıyor, neden buradasınız? neden orada değilsiniz? orası neresi pek bilmiyorum ama sahiden insanların olmadığı her yer kulağa iyi gelmeye başlıyor.