insanlar ölürken şiire ağlayan cumhurbaşkanı

yine muz cumhuriyetinden bir haber, yine göz yaşı.

ülkesinde ihmal, fıtrat, vs derken hergün insanları takır takır ölürken, bir şiir için ağlayan cumhurbaşkanıdır.

cumhurbaşkanını dün rüyamda gördüm hiç de öyle kötü adama benzemiyordu, duygu sömürüsü yapmıyordu. mezun olduğum ilkokula ne hikmetse gitmişim akabinde okulun önünde forslu araçtan indi yanıma geldi bir baktım recep tayyip erdoğan samimi biçimde "naber lan kereta" dedi sonra "senle fikrimiz hiç bir zaman uyuşmuyor lakin sana mühim görev vereceğim..." o esnada tüh allah kahretmesin uyandım. ulan rüyamda belki başbakan olacaktım o bile nasip olmadı belki gerçek hayatta olur allah bilir...

rüyamda hiç böyle biri değildi sanki...