insanlar kötüydü kitaplara sığındım

sanki kitapları yazanlar melekler, onlara sığınsan ne olur? bazı kitaplar gerçekten mide bulandırıcı.

ayrıca cümle kuramayanların kitap yazdığı bir ülkede yaşıyoruz ve bundan hoşnut olmak imkansız.

herkes kitap yazmasın, pls.

Görür görmez aklıma cemil Meriç'i getiren ve başlığa tıklayınca yanılmadığımı gösteren söz.

oysaki sığındığı kitapları yazanlarda kötü dediği insanlardı belki.

Bazı kitaplar o kadar kötü ki sığınacak bir yer tutunacak bir dalı kalmıyor insanın.

Kötülükle savaşmaktan korkan birey söylemi.
Alternatif :
insanlar kötüydü, notalara sığındım.

Başına "cevremdeki" kelimesini ekleyince tam oluyor.

insanın beden kabuğundan kaçıp fikir dünyasına sığınmasıdır bu eylem. yani insandan kaçıp yine insana sığınma ironisi.

hayat felsefelerimden biri olmakla birlikte kitapların ne denli insanlara yaklaşabileceğini de göstermekte aslında.

kimi zaman, kitaplar içselleştirildiğinde bir başka insana gereksinim duyulmuyor.

cemil aga insanlar kötü değil insanlar mal. kötü olsalar işleri yoluna sokmanın bir yolunu bulurduk belki ama mal olunca olmuyor biliyon mu? yarı-cahil ve mal sürüsü... kötü olamayacak kadar derin uykudalar zira kötülük bir yerde uyanıklık gerektirir. e bu kadar çirkinliğin yekünde adı kötülük oluyor işte ne yaparsın?

Bakın bu kitap okuma olayı yalnızlıktandır. Yalnızlık nedendir? Dolaylı yoldan açıklayayım:

Çok güzel bir kadın düşünün ya da çok yakışıklı bir erkek hiç okuldan çıkışta evine gidip eline bir kitap alıp okur mu?! Okumaz.

Neden? Çünkü o kitap parasını ayse ile mertcan ile yiyecek; gezecek tozacak, eğlenecek...

Kızlar/erkekler boş bırakıyorsa seni, boş vaktin vardır okursun. Ben boş vakti olmadığı halde kitap okuyan insanlara saygı duyarım.

her insan mı kötü amk diye sordurur insana. nasıl bok bir çevre yapmış la o herif.