insanin seviyesini kaybetmesi

ister istemez başa gelen hadisedir. sabır kaynaklarının tamamını tüketmiştir kişi, tutamaz kendini ve kelimeler dökülüverir dudaklardan. gerekçeler bir şey ifade etmez, asıl kötü olan bir şekilde bunun içine düşmüş olmaktır.

not: bu entrynin bir kısmı son anda silinmiştir.

insanın salon kadını çizgisinden kayması gibi de söylenebilir. *

dersanelerde falan sıkça başımıza gelebilecek olaydır. bazen girdiğinizde deneme sınavlarına moraliniz başka bir şeye bozuktur. bilseniz bile soruyu sinirli olduğunuzdan yapamazsınız soruyu. sonra sonuçlar gelir ve netler düşmüş. ana baba aranır oğlunuz/kızınız netleri düştüğünden daha bir alt seviyedeki sınıfa alıyoruz diye haber edilir.
şimdi burda yanlış olan en önemli durum şu: neden seviyelendiriyorsunuz? geç kızım sen aptalsın. ooo sen şu zeki oğlan değil misin? lan mal siz kimsiniz milleti kategorize ediyorsunuz? yani bir anne baba çıkıp da itiraz etmiyor. cidden sürü psikolojisi içindeyiz.

kendisini aptal yerine koyanlar karşısında, daha fazla dayanamayışıdır. her insanın, gözünün karardığı an vardır. hiç kimse sabır taşı değildir. pire için yorgan yakmaya kadar gider bu.

kaybedecek bir seviyesi olmayan kişilerin sorun etmemesi gereken durum.

seviyeli beraberliklerin bir yerden sonra kayıp bayağılaşması sendromunda, taraflarda gözlenen durumdur.

(bkz: seviye on olume bes) *