bugün

insan ,şu fani dünyada ne yaşarsa yaşasınn salt mutluluğu elde edemez . Neden mi ? Dostoyevski " dünyanın en zor hissi, kendini ait hissetmediğin yerde bulunma zorunluluğudur. " diyor. Biz insanlar Dünya'ya ait değiliz ki. Öyle olsak Dünya hayatımız sonsuz olurdu.Hani Adem ile Havva Cennet'te iken yasak meyveyi yemişlerdi Rabbimiz de onları cezalandırmak üzere Dünya'ya göndermişti ...işte, Dünya bizim sürgün yerimiz! Hepimiz asıl vatanımızdan sürgün edilmişiz. Belki de en büyük yanılgımız ne biliyor musunuz? Biz asıl vatanımızdan uzakta sonsuz mutluluğu bekliyoruz. Oysa, arzulanan sadece ötelerde.