bugün

bir an once ortaokula gecmek isteyen cocuktur. ortaokula gelince de bayan necla demeye baslar fırlama. yok abi bu cocuk kesin amerika'da okur.
5. sınıfa gelindiğinde artık, örtmenm demeyi eziklik olarak gören çocuktur. ne lan öyle çocuk gibi, öööğğretmenimmm, örtmenm falan der içinden. hatta bu çocuk 6 yaşında ana okuluna gitmeyi de reddetmiştir, ben çocuk muyum? diyerek**
muhtemelen öğretmeninden 'ben cami hocası değilim yavrum, bana öğretmenim diyeceksin!' cümlesini duyacak olan yavrucaktır.
liseye gelince "baksana buraya"ya kadar gider.
(bkz: büyümüş de küçülmüş)
(bkz: hoca camide) lafını sık sık duyan çocuk ilkokulda öğretmenine hocam diyen çocuktur.
öğretmeni tarafından uyarılması kuvvetle muhtemel çocuktur.
abisi ya da ablası olan ve ona özenen çocuktur...
hababam sınıfı izlemiş çocuktur.
nerede ne deneceğini çok iyi bilen çocuktur.
ne özenti ne de başk bir şey olan çocuktur. sadece hocam demek istemiştir. lisede de hocam der. Nerden biliyorsun derseniz gayet kendimden biliyorum.
muhtemelen hocası olum hoca camide diye salak bi espiri yapacak ve akabinde çocukda hocam imam camide hoca sınıfta diye göt edecek kişidir.
kulağı çekilesi öğrencidir.
6 ve 7. sınıf arası geçiş dönemi yaşayacak olan çocuktur. "örtmenim" ya da "hocam" arasında kalır.
aklı sıra fark yapan ergenimsidir.
ben küçük bir ilkokul öğrencisiyken gözümün önünde, müdür yardımcısı tarafından 'ne hocası lan cami mi burası' sözleri eşliğinde tokat yemiş çocuktur.*
güncel Önemli Başlıklar