ilkokulda kız tavlayıp büyüyünce tavlayamamak

ilkokulda kız tavlamak için çok kasmamıza gerek yoktu; izmire geldiğimiz ilk sene 3. sınıfa geçmiştim, çok bulaşkan bi çocuktum kızların saçını çekip kaçardım ama sürekli kovalanan olurdum. neyse bi cumartesi çıktım dışarıya lojmanı keşfediyorum (lojmanda kalıyorduk) bizim sınıftan 2 kız 1 erkek gördüm. selam verdim furkana naber falan ee öküzüz tabi yine kızlara selam yok ama yanlarından ayrılmıyorum derin bi muhabbet açılsa kanıtlıcam kendimi, espirikliğimle kazancam kızları. neyse bayaa iyi konuşuyoruz falan alara kitap okuyalım. dedi. bende tabii bizde bayaa kitap var falan dedim. bu kitaplarda abimin kapkalın okuduğu kitaplar şimdi okusam yine anlamam. gittik bizim eve girdik benim odaya aldık kitapları ellerimize bebe hevesiyle bi bok anlamayıp bıraktık. evde monopoly, saklambaç, körebe falan oynamıştık. herşey nasıl bu kadar değişir anlam veremezsin. alarayı görüyorum arada facede taş gibi kız olmuş. bahsettiğim diğer kız desen selam versen cevap atmaz.

ilk okulda siz bir şey yapmadan kızların size aşık olup da büyüyünce yüzünüze bakması kadar elem verici değildir.

O bir şey mi daha da kötüsüde vardır.

(bkz: ilkokulda kız tavlayamayıp büyüyünce de tavlayamamak)

bazende ağlatır bu durum.

biz erkekler için büyük bir travma. ama çocukken her şey kolay anasını satayım.

(bkz: bize gelsene çizgi film izleriz)

BüyüdükÇe cirkinlestiginin bir diğer belirtisi.

Çünkü biz büyüdük ve kirlendi dünya.