ilk buluşmadaki en kritik an

bardan çıktıktan sonra kahveyi bizde içelim mi diye sorulan andır. kezban değilse o kahveden korkmaz.

benim icin masaya oturdugu an muhabbete girebilmesidir. eger o geyigi ceviren bensem uzgunum bizimle degilsin.

taraflar ilk defa canlı olarak birbirlerini görecekler ise erken gelenin davşan gibi ürkek gözler ile her uzaktan yaklaşana "acaba o mu" bakışları atarak, sonradan gelenin ise "acaba kapıda mı bekliyor" tedirginliği ile yaklaşıp nihayet buluştukları o andır.

o ilk bakışmada karşısındakinden irrite olmuş ise sonrası b.ka sarar zaten. olmamışsa yani gözüne takılan bir şey yoksa devamı iyi gider.

tokalaşma.

el mi sıkacaksın, yanakyanağa mı öpüşeceksin, sen yüzünü uzatırken o elini uzatırsa falan.
akabinde gelen 15 dakikalık kısım da çok can sıkıcı.

'ben bunu ilk geceden yatağa atmalıyım' bakış açısı gütmeden gayet doğal, doğaçlama takılınması gereken anlar bütünüdür.

- ne icersin?

+ yea ben white chocolate mocha bidi bidi.

- oldu o zaman ben kalkayim.

Aptalca bir girişim yaptığınız andır. hoşlandığınızı söylemek, koluna girmek, saçını okşamak gibi. bu aşamadan sonra allah belanızı vermiştir zaten.

Ilk cayin bittigi andir, ikinci cay istenecek midir ?