bugün

içtiğim bi ilaç yüzünden geçirdiğim mide kanaması sonrasında konuya uygun şarkı eşliğinde mazruz kaldığım muamele.
akşamı hastanede geçiren dingildir.
sonunda karnı ağıran çocuktur. ilkokuldayken manisini bilen çocukların, nedendir bilinmez, okurken havaya girdikleri manide yer alır.
ileride evi boş bulduğnda ilacı şeker zannedip yemek yerine çok farklı şeyler yapıcak olan çocuktur.*
ileridede yanındaki insanları arkadaşları sanıcak çocuktur. ama yine kıvrım kıvrım kıvranacaktır.
ilacın prospektüsünü okumamış olan çocuktur.
bir de, yaptığından utanmış çocuktur.
maldır. her seferinde de aynı şey düşünülüp ilaç içilip sonra geberilmez ama, herşeyin bir sınırı var..
Okula gitme çağına gelmiş ve yüksek ihtimal okuması olan bir çocuğun ilacı şeker sanması. ilacı şeker sanabilen bir embesili evde yalnız bırakan sorumsuz anne babanın ibretlik öyküsü. ilacı ağzına aldığında iğrenç tadından yediği şeyin ne olduğunu çıkaramayan bir zeka. Mantık hataları ile dolu ve bir türlü ezberleyemediğim bir çocuk şarkısı.

bir gün, bir gün, bir çocuk
eve de gelmiş kimse yok
açmış bakmış dolabı,
şeker de sanmış ilacı.
yemiş yemiş bitirmiş,
akşama doğru bir sancı.
kıvrım kıvrım kıvranmış,
hastaneyi boylamış
güncel Önemli Başlıklar