ilacı şeker zanneden çocuk

Okula gitme çağına gelmiş ve yüksek ihtimal okuması olan bir çocuğun ilacı şeker sanması. ilacı şeker sanabilen bir embesili evde yalnız bırakan sorumsuz anne babanın ibretlik öyküsü. ilacı ağzına aldığında iğrenç tadından yediği şeyin ne olduğunu çıkaramayan bir zeka. Mantık hataları ile dolu ve bir türlü ezberleyemediğim bir çocuk şarkısı.

bir gün, bir gün, bir çocuk
eve de gelmiş kimse yok
açmış bakmış dolabı,
şeker de sanmış ilacı.
yemiş yemiş bitirmiş,
akşama doğru bir sancı.
kıvrım kıvrım kıvranmış,
hastaneyi boylamış

maldır. her seferinde de aynı şey düşünülüp ilaç içilip sonra geberilmez ama, herşeyin bir sınırı var..

bir de, yaptığından utanmış çocuktur.

ilacın prospektüsünü okumamış olan çocuktur.

ileridede yanındaki insanları arkadaşları sanıcak çocuktur. ama yine kıvrım kıvrım kıvranacaktır.

ileride evi boş bulduğnda ilacı şeker zannedip yemek yerine çok farklı şeyler yapıcak olan çocuktur.*

sonunda karnı ağıran çocuktur. ilkokuldayken manisini bilen çocukların, nedendir bilinmez, okurken havaya girdikleri manide yer alır.

akşamı hastanede geçiren dingildir.

içtiğim bi ilaç yüzünden geçirdiğim mide kanaması sonrasında konuya uygun şarkı eşliğinde mazruz kaldığım muamele.