bugün

ikiyüzlülüğü, hayat şiarı edinmiş bedenlerle örneklenebilir durumdaki tanımdır.

tdk, ikiyüzlü için der ki; özü, sözü bir olmayan, riyakâr, mürai.

peki bunu vücuda dökecek olursak:

"oy versin vermesin; herkes bizim vatandaşımızdır" diyen bir başbakan, hehangi bir sebepten hayatını kaybetmiş bir insan için çıkıp da miting meydanlarında;

"birisi de kalp krizinden mi ne ölmüş? umursamıyorum, umrumda da değil" diyorsa burada işte iki yüzlülüğün vücuda gelmesi söz konusudur.

hele bir de "umursamadığını söylediği" bir hadiseyi, elinde mikrofonla kalabalığa sunacak hâldeyse tutum olarak. iki yüzlülüğün, tillahını yapıp da üzerine tüy dikmiş olacaktır.

bilmem yanılıyor muyum?