bugün

acı ve aşk habil ve kabil
birbirini öldüren iki kardeştir
tüm renkler hızla kirleniyordu,
birinciliği beyaza verdiler.
(bkz: özdemir asaf)
önceleri iki kişi oturduğumuz o kapı eşiğine artık tek başıma sığamaz oldum.
insan büyüdükçe yalnızlaşıyor mu ne ? *
tarla kuşları, toprakta altın bulmak amacıyla,
istanbul'un etrafına hep gecekondu. *
sen bana sen desen de, demesende olur
ama ben sana diyeceğim.düşün dur.
(özdemir asaf)
resim gibiydi,
hoş çakal, hoş tilki!
*
özdemir asaf' ın başı çektiği şiirledir.

indim yarin bahçesine,
parsellenmiş.
(bkz: beyit)
iki rayı gibiyiz bir tren yolunun
yakın olması neyi değiştirir ki son istasyonun..

(bkz: sunay akın)
sonun da sen bir gün gelirsin diye
herşeyin adı küçük yazıldı.
AMA SENiN

Daha nen olayım isterdin,
Onursuzunum senin!

cemal süreyya
cümleler diziliyor bogazıma
ve ben sen diyorum bir damla daha.
en kısa ceza ömür boyu olandır
kimse bilmediğinden.
"beyit konusunda inceleseydik
bi' tarafımıza mı girerdi?"

abdullatif iptoplar
ben düş kursam da kurmasam da
yüzünüz aklıma gelecektir.
gül gül dedi bülbül güle; gül gülmedi gitti,
Bülbül güle; gül bülbüle yar olmadı gitti.
şişede durduğu gibi durmaz ki kâfir
tutar insana yaşamayı sevdirir...
* *
ben hayal treninde bir yolcu
hiç inmemekse boynumun borcu..
senden vazgeçmeyişlerin içinde
yalnızca histeri krizlerinden kalan son gözyaşı...
dogdu sevinçten, öldü acıdan ağladılar.
o, bu arada yaşıyordu...
* *
gelmen bir iyiliktir deyecektim...
kapıyı hep başkası açtı.
* * *
geri getiremedi seni bana ardından söylenenler;
çünkü sen hep geri gittin dönüşü olmayan yollardan...
yaz yaz fazlasıyla yaz.
biraz fazlasıyla yaz...
* *
sen donmuş bir ırmaksın, ben yangın
dokunmazsam, akamazsın.
yüzüne bakmadığım zaman,
başka gözüm var seni gören.
*