iflah olmaz bir serseri olmak

tanrının günah işleme arzusuna kılıf olarak yarattığı bir bedende özgür iradenin soğuk demirleri ardına hapsolmaktır. çoğu zaman havaya atılan bir taş olup kendi isteğiyle yere düştüğünü sanmaktır bir çiçeği dalından koparmak. kemikten bir kukla olup aynada kendimizi izlerken bir takım kimyasal yapılara karşı başımızı önümüze eğemiyorsak bu her halükarda karanlığın sularına gökyüzünden dokunan bir parmağın olmasından ötürüdür. mü acaba?

bir türlü kurtulunamayan durum. üstüne bir de iflah olmaz bir romantik olunca ruhumu dizginlemem haliyle zorlaşıyor. eğer tecrübeli biri değilseniz böyle bir durumu kontrol altında tutmanız oldukça güçtür.