icimde bir bosluk var

sel yayınlarından çıkmış ikibindört yılı tarihli bir altay öktem kitabı. insanın düşünmesine pek çok konuda teşvik eder bu kitap. karşılaştırır başka bir "sen" ile..

arka kapağa göz atacak olursak buyurur ki:
"Bu dünyadan hiçbirimiz sağ çıkamayacağız!" Bunu bilmek, insanın içindeki boşluğu derinleştiriyor ister istemez. Dışımızsa zaten boşluklarla dolu. Altay Öktem, bu kitabıyla insanı, doğayı, kısacası hayatı "içten" sevmenin, dokularına, hücrelerine kadar hissetmenin felsefesini koyuyor ortaya. Bu toplumun içinde olmayan, dışında da kalamayan birinin elindeki tek şeyle; içine düştüğü boşlukla didişmesinin tuhaf serüveniyle karşı karşıyayız.
içimde Bir Boşluk Var, hem ironik, hem mizahi, hem hüzünlü, hem de öfkeli bir bakışla, yaşadığımız her şeyin aslında eksik yaşandığını, her şeye baştan başlamamız gerektiğini söylüyor bize. Sadece söylemiyor; kanıtlıyor da!

"...neyle doldursam..." diye devam eden, demir demirkan'ın kahpe isimli şarkısının giriş cümlesidir.

değer, geldiği zaman boşluk dolduran değil, gittiği zaman boşluk yaratandır şeklindeki romantik sözü hatırlatan, zor durumdur.

her yerde söylenmemesi gereken söz öbeğidir, dolduralım anam şeklinde bi karşılık alınabilir, sokaklar it kopuk dolu * *

'icin degil bos olan beynin' diye cevaplanabilecek bi sozcuk öbegi.

"Devam et boyle. Yaz, çiz, karala bir şeyler... Tamamlandığında bir boşluk göreceksin. oraya istediğini yerleştireceksin!!!" şeklinde ayar verilince, kendine gelecek insanın ağzından çıkan serzeniş cümlesi.

yaşama veda ederek giden bizden de bir parca götürür. eksiliriz. ruhumuzda boşluklar oluşur. bu boşlukları ancak isyan, öfke, acı ve özlemle doldururuz.