hümanizmin bir şerefsizlik olduğu gerçeği

hümanizm bir noktadan sonra insan tapıcılığıdır.

hümanizm bir şerefsizliktir bu doğru fakat hümanizmi yanlış anlıyor ve kullanıyoruz. hümanizm ahlaki, sosyolojik ve değersel bir ideoloji veya akım değil. hümanizm descartes gibi bazı hergelelerin orta çağ'daki tanrı merkezciliğine karşılık insan merkezciliği getirmesiyle ortaya çıkan metafizik kökenli epistemolojik bir akımdır. yani önceden bilgi, bilme ve özne denildiğinde tanrı merkezdeydi. sonra onun yerine insan geçti.

hümanizmin insan-severlik boyutu çok sonraları kavram kargaşası yaşayan bazı aptallarca kazandırıldı. ağzım biraz bozuk, özür dilerim ama birbirine indirgenemeyen iki tözden olay buraya nasıl geldi iq?

demek ki tarih de tarihselmiş.