bugün

gerçekten mevcut olup olmadığını merak ettiğim mesleklerdir. ne yazık ki her meslek sıkıcıdır diye düşünüyorum hele ki masa başı meslekler ise.
sinema yönetmenliği.
film sektörü bana hep eğlenceli gelmiştir ya da klip çekimleri.
hiç sıkılmayan insanların çalıştığı meslekler.
kabahat meslekte değil, insandaki heveste, arzuda, bitmek bilmeyen istekte, doymak bilmeyen gözde, sürekli tırmanmak isteyen egoda.
doğamıza aykırı bir sistemin içine kendimizi hapsettiğimiz için sıkılıyor olamazmıyız.
biz bu değiliz kısacası.
ne miyiz derseniz, bu hapishanede böyle düşüncelere yer yok.
(bkz: anketörlük)

maşallah burda elini sallasan anket başlık açana ya da anket başlık doldurana denk geliyor. demek ki sıkmıyor adamı, gerçi bizi sıkıyor da neyse amk!
sıkıcı olmayan insanların çalıştığı mesleklerdir.

bir insan sıkılıyorsa, kendisi sıkıcıdır.
Sevdiğin meslektir.
(bkz: Writerlık). Ne diyon arkadasım yazarlığı kastedip ingiliz özentiligi mi yapıyorsun dersen de hayır derim. Çünkü bahsettigim graffiti çizen insanların icinde bulunduğu meslek grubudur. Türkcesi belki graffiti sanatçısı olarak anilabilir.
insan sevdiği mesleği yapıyorsa sıkıcı değildir.
(bkz: yazarlık)
kuşkusuz dünyada ki varolan en nadir meslek türleridir. ilk akla gelenler;

condom testçisi,
ada bakıcılığı,
şarap gurmesi

tabi bu çoğaltılabilirde.
jigololuk.

yaptın mı nereden biliyorsun amınakoyım diyeceklere: müşterinin parasını sike sike alıyorsun, bundan iyisi mi var.
masörlük olabilir mesela.
reklamcılık sürekli yaratıcı şeyler bulma arzusu tamamen sıkıcı değildir.
jigololuk. yok amk o da sıkıcı olur bir süre sonra.
oyunculuk.
öğretmenlik.
nedense çok para kazanılan mesleklerdir.
tıp doktorluğu çok hareketli hiç sıkılmazsınız.
bilgisayar programcılığı değildir.
adli tıp uzmanlığı.