bugün

söz konusu olmayan durum.
gayet aşkı taşıyabileceğimi, nazik, saygılı, anlayışlı, iyi sevişen biri olabileceğimi biliyorum. bundan eminim.
ancak yakışıklı, uzun boylu, ahkam keserek ağzı laf yapan, fırlama, dövmeci, motorcu, sporcu, müzisyenlerden bize aşık olmak için sıra gelmiyor ki...
mesela aşık olmakta değil arkadaş, aşkın karşılık görmesinde. gayet de yoğun ve partnerime her şekilde tatmin vererek yaşayabileceğim aşkı bana çok gördükleri için kadınlara cidden kırgınım. ne enteresan adamlara kalbinizi açarken bana bir şans bile vermediniz. çok üzdünüz beni.
Aşk hakkında bildiğim tek bir şey, acısını çeken veya üzerinde konuşan sadece terk edilen taraftır ve çektiği şey aşk acısı değil, aslında terk edilmenin verdiği ızdıraptır.

Bir insan geçmişiyle vedalaşmayı bilmiyorsa, anlatır da anlatır..
Keşke olmasaydım diyorum bazen. Ama bu kadar hızlı beni ne olgunlaştırabilirdi ondan da emin değilim.
nasıl bir duygu olduğunu o kadar merak ediyorum ki. sonunda üzülecek olsam o önemli değil sadece o duyguyu tatmak istiyorum. Ama aynı zamanda sevilebilecegime ya da tam anlamıyla sevebilecegime inanamiyorum bir türlü. Ozellikle birinin beni sevme ihtimali çok sacma geliyor bana. Dış görünüşüm vs. yüzünden de degil kendimle barisik bir insanim, nedenini anlayamiyorum.

got ici kadar bi yerde yaşadığım icin fazla cevrem de yok belki çevrem genis olsa kafa dengi birini bulabilirdim. Bütün lise hayatım boyunca buradan kurtulup yeni insanlarla tanismayi ve yeni yerleri görmeyi bekledim ve artık cok az kaldı. Belki uniye gidince buralari ozlerim ama bu sekilde devam edemem. yeni insanlarla tanistikca kendimi tanima fırsatım oluyor ama burada o kadar kısıtlı ki bu imkan. Zaten adim attığın yerde tanidik birini görüyorsun. Hep ayni insanları görmekten sıkıldım.
Neyse umarım üniversite hayatim hayal ettiğim gibi olur. Boyle ask dizilerindeki ya da kdramalardaki gibi bir sey istemiyorum ya, kendimi ve diğer insanlari tanimak istiyorum. Uzun bir iliski yasamam da sart degil sadece o duyguyu tatmam yeterli.
Ben normalde hiç böyle seyler düşünmezdim eyy regl sen nelere kadirsin.
bu dünyada göreceli olarak kişiye özel kavramlardan biridir. aşık olmanın vereceği serotonin hormonunu da ele alacak olursak, kişiden kişiye göre çok özel duygular içerisinde de olabilirsiniz, mutluluğunuz daim de olabilir, ya da bir şey hissetmezsiniz. her neyse, hiç aşık olmamak insanların hayatında daha bir şeyin değişmediğinin belirtisidir, yaşadığım tecrübelerime dayanaraktan güzel bir şey olmadığına kanaat getirdim. sizin tercihiniz, ancak aşık olmak pek de öyle sandığınız gibi iyi bir şey değil.
Bir kere aşık olmak..
Hiç aşık olmadım ve hayatımın herhangi bir zamanında aşk diye tanımlanan duyguyu yaşayacağımı sanmıyorum. Aska da inanmıyorum.
Hangisi daha kötü karar veremiyorum hiç aşık olmamak mı sürekli aşık olmak mı.. kendimi aşksız düşünemiyorum. Aşık olmayınca zaman boşa akıypr giib hissediyorum.
Hiç olmadim.olanlarıda görünce bir tiskinti hissediyorum.
Dertsiz başa dert almamaktır. akıllıca davranmaktır. sözüm o'na hiç aşık olmayan kişi.
orgazm olmamış birine bunu tarife benzer, fiziksel değil duygusal olarak.
realist ve şanslı insandır. kafası ağrımamış, sinir stresten uzakta yaşamıştır. çok da bir şey kaybetmemiş velhasıl.
Benim bu sanırım. Ama bunu seviyorum öyle deli divane olmak, bir bedeni maddeleştirmek, diğer her şeyi karartıp onu parlatmak istemiyorum.aşık olacağımı sanmıyorum. Bu zamana kadar bir kere sevdim. Onun bile bir daha olacağını sanmıyorum.
Benim sahip olduğum durum.

Bir mekanizma oluşturmuş olabilirim buna karşı.
Sadece çocukluğumda Zehra diye bir kıza aşık oldum daha sonra hiç bu duyguyu beslemedim.
Olmayın aq zararı yararından fazla.

Fp ürünü değil.
Her ne kadar insanı öldüren bir şey olsa da herkes yaşamalı bunu çünkü insanı en çok olgunlaştıran şeylerin başında geliyor. Bide birine verdiğin o masum değer ve sevgiyi karşılaştıklarından ötürü bir daha kimseye veremiyorsun bu yüzden verdiğin değeri bile özlüyorsun. Yaşanmalı kısaca, dibine kadar.
Aşkı tadıp bir daha o duyguyu yakalayamamak kadar kötü değildir. Bilmediğin bir şeyin olmaması o kadar acıtmaz bence. Tatmadığın bir şeyin özlemi olur mu ki?. Ya da olsada tatmış bir insan kadar olur mu?..
acısı kötü ama dünyaya yine gelsem yine aşık olmak isterim.Bence insanın en saf olduğu hali gerçek bir aşktan söz ediyorsak tabii.Aşık olmamayı zekayla bağdaştırmak da bir garip.Bakın çok duygusuzum hiçbir şey beni etkileyemez ne kadar da zekiyim heheh * Hee öylesin.Dünyada bir sürü zeki insan bir sürü güzel aşklar yaşayıp göçmüşken zeki olduğunu bu şekilde onayla(t)maya çalışmak trajikomik.
Karşı cins açısından bendenizde olan durum.
"olamamak"tan ileri geliyor olabilir.
biyolojik ve psikolojik açıdan mümkün değildir. söz gelimi Freud' a göre her bebek 0-2 yaş aralığında ebeveynlerinden birine aşık olmuştur. şarttır.
duygusal bir takıntıya hiç kapılmamaktır.
Aşık olmak bir duygu değildir. Mutlu olmak, hüzünlenmek, utanmak, heyecanlanmak vb. bunlar birer duygudur. Ancak aşk, bu gibi duyguların karması ile ortaya çıkan bir hissiyattır.

Bir insan tüm bu duyguların karışımını birlikte yaşayacağı başka bir insanla karşılaşmamışsa bu hiç aşık olmadığı anlamına gelir. Ki bu da gayet normaldir.
ama hep orgazm olmak.