herşeyi bırakıp köyde yaşamak istemek

görsel

Resim temsili değildir.

Notumuzu düştükten sonra konumuza dönecek olursak;

Köyümüz Doğu Karadeniz'de yüksek rakımlı 3 tarafı dağlarla çevrili bir orman köyü.

Hayvancılık ve arıcılık yüksek verimle yapılmakta, güneşli gün sayısının azlığından ötürü zirai değeri Yüksek tarım ürünleri yetiştirilememekte.

ilk iş düzlük bir yere evimizi kuruyoruz. iki katlı olması elzem.

Evimizin uzakça bir yerine bir kümes kurup içine 100 tane tavuk, yeşillik olsun diye 3-5 ördek, belki biraz hindi ve eser miktarda kaz koyuyoruz. Bölgede bir yumurta 50 kr- 1tl bandında seyrettiğinden ek gelir olur hem en azından biz de yemiş oluruz. Üstelik köy tavuğunun haşlaması güzel olur.

Kümesten sonra en az 100 kolonilik bir arılık kuruyoruz. Endemik bitki popülasyonundan ötürü bölgede kovan başına bal verimi yüksek ve devlet arıcılığı 2/3 oranında teşvik oluyor. Balın kilosunun en az 50 tl olduğu düşünülürse yıllık ortalama 1 ton civarında bal elde ederiz. Arıcılık ağır bir iş olmadığından en az 100 tane kovanı ikinci veya üçüncü iş sahası olarak çekip çevirebiliriz.

Meyve tarımı ve bahçecilik, bölgede zirai değeri olan elma armut tarzı şeyler randıman vermiyor, yöreye uygun ceviz ağaçları veya pekmez yapılmak üzere dut, kırmızı dut yetiştirilebilir. Bir kilo kabuklu ceviz 20-30 tl, bir kilo pekmez yine o fiyat, bir kilo karadut pekmezi ise iki katı fiyatı vardır.

Hayvancılık için ise mutlaka bir çoban lazım. Yöre halkından asgari ücret karşılığı çobanlık yapabilecek kişiler mevcut. Ot fiyatının bölgede ucuz olduğu düşünülürse hayatı zehir etmeden max 50 adet büyükbaş idare edilebilir. Karlı bir iştir.

Bu ortamda temel güvenliğimizi sağlamak için bir adet köpek ediniyoruz. Yabani hayvanlardan sürümüzü korumak için Sivas Kangal veya Aksaray malaklısı tavsiye edilir.

Ayrıca güvenlik amaçlı bir adet tüfek almak mantıklı olur.

Kim bilir belki de devlet bürokrasisini bilen bir şehirli olarak muhtarlığı bile kaZanabiliriz. O zaman silah taşıma ruhsatımız olur. Köy yollarını ıslah edip, camiyi filan da yaptırıp düğün taziyelere de katıldık mıydı bizden iyisi yok zaten.

Edit: hiç hazzetmesem de bi tane duster lazım.

maddi anlamda rahatlık gerektiren durumdur.

arada vurur öyle, ancak köydeki sosyal ortam düşünülünce vazgeçilir. ilkokul mezunu köylülerin her hareketinizi bir ömür boyu yargıladıklarını hayal edin, bakın köy ne kadar da can sıkıcı görünmeye başladı.

Artıları, o hep hayali kurulan pure life. Hani insan diyor ki ben olsam böyle ilkel yapmam bu işi. Ağacın verim grafiğini filan çıkarırım. Safi mutluluk lan hem diyor.

Eksileri, sosyal hayatın sekteye uğraması, bi kafede oturup portakallı nargileden çekerken masaya ayfon koyamamak. Öyle de bi çelişkideyim sözlük.

Şu anasını siktiğimin "her şeyini" ayrı yazın artık aq. Uyuz olmaya başladım yeter da.

her şeyi boşverin de, sadece yılda 2-3 hafta bu şekilde köy-kasaba gibi bir yerde yaşamak yeterli olur bizim gibi şehir insanlarına. zaten süre daha da uzadığında sıkılmaya ve istanbul'u özlemeye başlarız.

Kaba bir hesapla yıllık net karımız 100.000 tl Skalasında seyredecek. Temel gıda ürünlerine yaptığımız harcama az olduğundan, ulaşım ve yemek giderimiz olmadığından elimize geçen paranın çoğusunu tutabiliriz. Yalnız burda da şöyle bir paradoks var. Bu parayı kırsalda nereye harcayacağız.

ben yazları köyde yaşıyorum
ama ismi köy
köyüm of'a 12 km.duble yol var. ulaşım sorunu yok. her 20 dk minübüs var.
okul olarak fen lisesi,anadolı sağlık meslek lisesi,ilkokul, orta okul,imam hatip orta okulu var.
içinde diyaliz merkezi,3 doktorun olduğu aile hekimliği merkezi,24 saat açık açil istasyonu olan hastane var.
ptt bank,diş dokturu,eczane var.
3 market,6 çay ocağı,1 terzi,2 nalbur,2 berber,1 benzin istasyonı,1 lastikçi,1 kaportacı,2 fırın,ulusoy,kamil koç yazıhaneleri,2 şarküteri,1 tüpçü,1 pideci,2 lokanta,1 ayakkabıcı,1 su tesisatçısı ve çilingir,1 internet kafe,1 kasap,2 yorgancı,2 soba imalatçısı olan çarşısı var. (taşhanpazarı görselinden bakılabilir.)

arada benimde yapmak istediğim fakat internet olmadığı aklıma gelince irkilerek boşverdiğim durumdur.

Düşünüldü kadar romantik huzurlu ve mutlu bir ortam artık yok köylerde ne yazıkki oraya da internet ve telefon teknoloji ulaşmış durumda insanlar birbirleri ile muhatap olmuyor Şu dönemde köylerden şehirlere ayrı Şükran tek özellik organik besin başka birşey değil teşekkürler.