herkesin sevdiğine kavuştuğu bir dünya

fazla toz pembedir, bazen ulasilmaz olmali sevgiler. Ulasamayacaksin ki daha buyuk bir hirsla ve daha fazla seveceksin; eger ki pes edersen gercekten sevmemissindir ama sarilirsan sevdana sıkıca ulasilmaz da olsa tatli gelir ask, acisi da tatlidir, mutlulugu da...

mutlulugun belli zümre ye bağışlandıgı dunya da herkes mutlu olamaz.

çok yanlış şeylere sebep olacak, kaoslar meydana getirecek dünyadır.

bir örnek ile açıklayalım:

ahmet, murat ve ayşe isimli üç gencimiz var.

ahmet ayşe' yi seviyor.
ayşe murat' ı seviyor.
murat da ahmet' i seviyor.

eğer bunların hepsinin birbirine kavuştuğunu düşünürsek tren gibi, daire gibi garip bir görüntü, garip bir durum olacak. bundan ötürü kötüdür.

yine kötü olan bir dünya. insanın sevdiği başkasını sever, o sevilen bir başkasını, o bir başkasını sever... kim kime kavuşacak ki? imkansızdır yani.

aşkın kıymetinin asla bilinmeyeceği dünyadır.

(bkz: aşçı bahçıvana bahçıvan şöföre şöför uşağa)
(bkz: üçgen biçiminde birbirimize takacağız)

"peki benim sevdiğim başkasını severse ne olacak?" sorusunu aklıma getirmiştir.

zincirleme bir grup oluşacağı gündür. zira ben seni severken, sen ayşeyi, ayşe ceren'i, ceren ahmet'i filan severken ve karşılıklı sevgiler zor bulundupundan olsa olsa büyük bir grubun oluşacağı gün olur.

poliyannanın kıçına tekmenin vurulacağı bir dünya.

rüyada olabilir yada kendi filminizde böyle bir konuya yer verebilirsiniz ama bunu sadece ilköğretim öğrencileri izler.