bugün

Paronayadir maalesef tedavisi yok.
ergenlik dönemi sanrılarındandır.
aslında kimsenin iplemediği kişidir kendisi.
ergen benmerkezciliği'ni yaşayan insandır.
iki bina yakınımızdaki
4.katta ailesiyle oturan
sonra evlenip 1. katta ikametine devam eden
Dilek Abla.
(bkz: su akar turk bakar)
(bkz: istedigi seyin istedigi an olmasini isteyen kadin)
banyodan yeni çıkmış insandır. üzerindeki fazla hafiflik, saçların kabarıklığı resmen insanın özgüvenini kırıyo. yoksa kirlenmek gerçekten güzel mi?
genelde tüm insanlığın takıntısı. hareketlerimizi, konuşmalarımızı, mimiklerimizi, planlarımızı ve yaptığımız her davranışı başkalarından onay görmek yada herkes tarafından beğeni gören yanlarıyla yapmaya çalışıyoruz.
neymiş; kendisi için makyaj yapıyormuş! alın işte koskoca bir yalan. kendini iyi hissetmek için en fazla banyo yapacak olan tiplerin sözleri.
birde marka manyakları var tabi. sorduğunda " böyle iyi hissediyorum der" ama başkalarının bakışı daha önemlidir.
saç, baş ve bunun gibi görselliğe dayanan herşeyimiz başkaları için, başkalarınınkide bizler için tabi.
eger farkli farkli zamanlarda maruz kaliyorsaniz, cileden cikartabilen insan turudur. derdinizin ne oldugunu dinleyip cevap vermek yerine etraftakilerin sizi izledigini, rezil oldugunuzu filan dusunur. siz bagirdikca o kaale almayan tavirlarla etrafina endise ve utanc dolu bakislarla bakarak "ay rezil olduk", "bagirma herkes bize bakiyor" gibi sozleri tekrarlar. etrafinizi soyle caktirmadan bi kolacan ettiginizde aslinda kimsenin umrunda olmadiginizi, bu insanin paranoyalarina maruz kaldiginizi anlamanizla siniriniz katlanir.

hele bir de tum komsularin sizi duydugunu, komsulara rezil oldugunuzu sanan bir anne vardir ki o bir tez konusudur, ayrica ele alinmalidir.
(bkz: otobüste herkesin kendine baktığını sanan insan) **
sosyofobiktir.
utangaç insandır. içine kapanık ve kendine güveni henüz yoktur. zamanla insanlarla konuşa konuşa, bu sorunu da halleder.
kendisini dev aynasında gören cücelerdir bunlar. gerçekten çekici olan insan, yılların alışkanlığıyla bunu hazmetmiş insandır. bunun gibisiyse burnundaki sümüğe bakıldığından bihaber "ben neyim lan böyle" triplerine girer ki çok komiktir, yazıktır, günahtır.
gelişim psikolojisinde 12- 18 yaş arası ergenlik dönemi özelliğidir. bu dönemdekı ergenler kendilerini dünyanın odak noktası gibi hissedebilirler. tüm dikkatlerin üzerinde olduğunu sanabilirler. onlar için en önemli şey dış görünüştür. zamanla geçer elbet.
eğer 12-18 yaş arasında ise ergenlik deyip geçilmesi gereken insandır.
fakat ergenlik dönemini bitirmiş bir kişi ise kesinlikle sosyal fobisi olan insandır.
kendisini insanlardan üstün görmesinden ziyade kendisini insanlardan dahada aşağıda görür.
insanlar benimle konuşmaz, insanlar beni beğenmez düşünceleri ile savaşır kendi içinde.
genelde toplum içine çıkamazlar ve kendilerini evde *çok daha rahat hissederler.
hor görülmemeleri gerekir...
(bkz: bütün şaşıların ona baktığını farketmeyen insan)
haklı insandır, görünüşünün kusursuzluğu karşısında insanların verdiği tepki, en basitinden "bakmak" olmaktadır. bakılmayı da sonuna kadar haketmektedir, bakmayanlar da büyük ihtimalle gay'dir.
saçlarını yeni kestirmiş biri olabilir.
kendini beğenmiş kız ya da erkek modelidir. * *
paranoyak ya da şizofren olma ihtimali de olan bünyedir.
(bkz: raskolnikov)
(bkz: suç ve ceza)
otoriter ebeveyn tutumundan kaynaklanan güvensizlik durumudur.
bireyin kendisiyle beraber koca bir güvensizliği her yere taşımasıdır.
yapması gereken ilk iş kendisine "herkes işini gücünü bırakıp niye bana baksın ve benim yadırganacak neyim var ki?" sorularına mantıklı cevaplar bulmak olmalıdır.
gerisi kendiliğinden gelecektir.
maalesef kimsenin kendisine bakmadığı insandır..
p.s. bundan hiç şikayetçi olduğunu sanmıyorum..
(bkz: sana belediye baksın)