herkesin bir krallığı vardır

bir numara yoktur, sen uyandığında gün başlıyormuş gibi gelir fakat senden önce uyananlar da vardır ve senden sonra güne yeni başlayacak olanlar da. herkesin kendi ortamında kendi krallıkları vardır, sen dünyanın senin etrafında döndüğünü sanarsın ama bilmelidir ki insan herkesin bir krallığı vardır.

herkes kendi kumdan kalesinin kralıdır. deniz kenarından gelen seslerdir yaşanabilir kılan hayatı, yaşamın içindedir hayatın neşesi, çocukların sesi. yerler yumuşaktır, tam da istediği gibi kralın. çünkü ayağını yere bastığında hissetmek ister yaşamı, ayağının bastığı yerde izinin kalmasını ister. içeride sadece sevdikleri vardır kralın, gülümsemek, mutluluk vardır her zaman. her şeyden önce umut doludur o kalenin içi, saftır. ama dışardan gelen bir dalganın, bir insanın, bir rüzgarın bu kaleyi yıkmasını beklemekle geçer hayat. sonunda elbet biri gelip yıkar o kaleyi, umutları, her şeyi.

edit: ışık hızıyla eksi oy veren arkadaşlarım. sizi seviyorum.*

(bkz: herkes ütopyasının kralıdır)