her şeyin anlamsız gelmesi

hayatın farkına vardıktan sonra başa gelen facia.

arkadaşlar yardım edin. Kendimi bildim bileli hiçbir şeye motive olamayan bir insandım zaten. Diğer insanların dünyevi hedefleri bana çok anlamsız gelirdi. Ama yine de dini inancım olduğu için hareket edebilirdim. Ama artık o da yok ve ben ne için mücadele edeceğimi bilmiyorum artık. Yataktan kalkmak için hiçbir sebep bulamıyorum bu yüzden hep geç kalıyorum. Ben diğer insanlar gibi bütün amacımı dünyevi hedeflere çevirmek istiyorum ki yaşamak için bir sebebim olsun. Ama hiçbiri anlamlı gelemiyor. Dayanamıyorum artık bana yardım edin. Nolur.

insanın sevdiği kişiden karşılık bulamadığı zaman hissedilendir.

Farkındalık düzeyin ne kadar artarsa o kadar anlamsızlaşıyor herşey doyum azalıyor.

Ergenlikte olur öyle şeyler.

Tam da bu sebepten tek kelime etmeyesi geliyor da insanin sanki.

Öyle bir ruh hali ki bu hiçbir şey size keyif vermez. Yediğiniz yemek, seviştiğiniz kişi, gördüğünüz yeni yerler... Gruplara katılıp yeni insanlarla tanışmanın iyi geleceğini düşünürsünüz; orada da hep aynı muhabbetler, hep aynı insanlar olduğunu fark edersiniz. Birisiyle tanıştığınızda ne yaptığını bile sormak istemezsiniz çünkü vereceği cevabı zaten biliyorsunuzdur. Yazı yazmak, sporla, resimle uğraşmak istersiniz fakat onlar bile zevk vermez. Eskiden saatlerce oynadığınız oyunlara 10 dk bile tahammül edemez olursunuz. Kendi hayatınızın da boş olduğunu ve zamanın sürekli aktığını, herhangi bir şey yapsanız da yapmasanız da durumun aynı olduğunu fark edersiniz. Fakat kafanıza intihar düşünceleri gelmez. Daha çok bir uyanma hali, tekrar uyumak ister gibi. Tanrıyı anlamaya başlarsınız, onunda nasıl hissettiğini, sizi neden siklemediğini.

Sanırım bir depresyon belirtisiymiş, ama çıkmak için çaba harcayasım bile yok.

Hayattan hiçbir beklentinin kalmamasıyla bağlantılıdır.

doğrusu, her şeyin anlamsız olmasıdır. her insanın sonunda karşı karşıya kaldığı acı gerçektir. bazılarının yüzleşmesi çok erken olur.

Sevişecek an ve zamana kadar geliyorsunuz ve yaptıktan sonra anlamsız geliyo. Yaptıktan sonra.... hımm ciddi bir vaka.

bana mesela futbol konusunda oluyor. adamlar oynuyor alıyor parasını spor arabasını biz seviniyoruz muhabbetini yapıyor birbirimiz kırıyoruz elimize ne geçiyor? hiç.

Sezen ablanın da dediği gibi..

işte biz o gin tükeneceğizz...

Anlamlı şeylerin değerini bilmeyip sikip attığımız içindir.
Olur öyle...

Amaç yoksa, anlam da yoktur. Amaç ne kadar büyükse, anlam da o kadar büyüktür.

Galiba depresyondayım dedirten ruh halidir.

insanın dünyadaki herşeye bir anlam yüklediği ve aslında anlam yüklemezse o objelerin hiçbir işe yaramadığını anladığı andır.

Hafif bir depresyon belirtisi olabilir ama atlatırsın, neler neler atlatılmıyor ki?

"bir şey koptu benden, şey, her şeyi tutan bir şey."

Necip Fazıl Kısakürek

Çünkü her şey anlamsız. Hepimiz bir gün öleceğiz.

(bkz: welcome to the club)

1dk 46 sn once basima gelen his.
napiyorum aq dersin her sey anlamsizlasir.

bir anda oluverir. aniden bir ışık parlar, her şeyi karartır.

intihar da çok anlamsız. Ölünve her şey anlamlı mı olacak? Öbür tarafta seni neyin beklediğini bile bilmiyorsun üstelik.

Her şey anlamsız gelmeye başladıysa sabret, daha önce tanımadığın bir şeyle tanışacaksındır.

Yaşamındaki Her şey Kendin kadar anlamlıdır. Sen ne kadar anlamlıysan hayatın da o kadar anlam kazanır. Akşama kadar götünü göbeğini kaşıyıp miskince pinekliyorsan anlam falan arama hiçbir yerde. Kısaca; Sorun her şeyde değil de sende.

Bir travmanın da sonucu olabilir.

Kolay şeyler yaşamıyorum. Üstelik hayat da anlamlı gelmiyor. insanlardan uzaklaşıyorum. Onlar ne kadar bencilse iki katı ben de bencil oluyorum artık.

Ama yine de eski benden farklı olarak başka bir yerden tutunmaya çalışıyorum. Kolay olmuyor ama hepten bırakmaktan daha iyi oluyor.

Neden bu dünyada olduğunu, buraya ne için gönderildiğini, ne yapman gerektiğini bunları sorgula ve cevapla bi tık anlamlı gelebilir.