bugün

doğru önermedir. hatta daha da güzel bir söz söylemiş einstein aslında herkes dahidir.Ama siz kalkıp bir balığı, ağaca tırmanma yeteneğine göre yargılarsanız, tüm hayatını aptal olduğuna inanarak geçirir.
(bkz: taare zameen par)
Harika filmdir ancak yapısı müzik ve dansla geçiyo.
ileri sara sara bi hal oluyorum.
Disleski hastakığı olan çocuğun hayatını anlatan muhteşem Aamir Khan filmidir.
her gocuk özeldir.

yaşasın mavi gocuklar!
her çocuk özelse, hiçbiri özel değil demektir. çünkü herkesin özel olduğu , kimsenin özel olmadığı anlamına da gelir.
Eğitimde yer alamayacak ütopik film.
az önce izlediğim film yani hakkında o kadar yazılmış çizilmiş bir kaç kelamda ben edeyim.
öncelikle disleksi denilen bir hastalık olduğunu bu filmde ögrendim bu acıdan mutluyum gelelim şu hint filmlerinde ki acayip uzun müzik olaylarına adamların nasıl bir takıntısı varsa artık her ara sahnede mutlaka o muzık giriyor müzikleri çıkarın film size olur 2.saat
bu kadar uzatmanın alemi nedir.
son olarak da filmin konusu güzel değişik ama bir noktadan sonra film gerçeklikten uzaklaşıyor hani içinizden ulan bizim ülkede böyle şeyler olmaz diyorsunuz hani ülkenin bolluğundan mi filmin çok hayalci olmasından mı kaynaklanıyor karar sızın yorumlarım bu kadar.
Aamir kahn in klasik filmlerinden bitanesi

Bitiş sahnesi gercekten güzeldi.
Gerçekten de harika bir filmdi.
Hint sinemasından muhteşem bir film, böyle müzikli filan üstelik. Ama müzikal değil. Öğretmenlere ve öğretmen olmaya hazırlananları özellikle tavsiye ederim. Ana-babalara da aynı şekilde. Amir Khan beylerin şirketinden çıkma bir film ve başrollerden biri de yine Amir Khan, 3 Idiots'u izlediyseniz bilirseniz, oradaki başrol. Diğer başrol de sevimli bi kızancık : Darsheel Safary. Şu sıralar 18 yaşında olsa gerek ama o zamanlar küçük daha. Bu kızanımız, Ishaan, disleksi rahatsızlığı olan 9 yaşlarında bi çocuk. Hindistan'ın rekabetçi eğitim sistemiyle - Türkiye'yi bile geride bırakır bu yarışta bence - başa çıkamadığı için öfke biriktiren ve arada da bu öfkesini kusan bi çocuk. Çocuğun sorunu üzerine düşünmeyen ve hareketlerini haylazlığa, tembelliğe bağlayan ailesi ve öğretmenleri tarafından sürekli azarlanıyor. Ishaan aynı zamanda müthiş bi hayal gücüne ve resim yeteneğine sahip. Resim ve maket tarzı şeyler yapmayı çok seviyor ve başarıyor da. Ama kimse onun bu yeteneklerine önem vermiyor. Bir süre sonra, zaten 3. sınıfı tekrarladığı için, derslerini yine geçemezse okuldan atılacağı bildiriliyor ailesine. Aile de bu çocuğu atılmadan alıp başla bi okula veriyorlar. Bu okulda tanıştığı resim öğretmeni Ishaan'ın hayatını değiştiriyor. Konu olarak belki biraz tipik ama bu konunun en güzel işleniş biçimlerinden biri bence bu film.
uğraşmak zorunda olduğum şeyleri hem bu film ( orjinal adı: (bkz: taare zameen par) ) hem de (bkz: benim adım khaan) filmi ile anlatan aamir khan'ın, 2007 yılında vizyona giren hem oyunculuğunu hem de yönetmenliğini üstlendiği sosyal sorumluluk projelerinden biri. herkes gibi olamayan bir çocuğun kendini anlatma mücadelesi. ağlatır.
Kendimi bulduğum bir film. Aynı şeyleri bende yaşadım ve yaşamaya da devam ediyorum. Yaptığım resimleri hayal gücümle bezeleyip yapıyorum sınıfta resmimi görenlerde bu yetenek mi şimdi diyorlar. istersem ve çalışırsam senin portreni çizebilirim fakat ben hayallerimdekileri çizmek istiyorum. Karşıda ki insan hayata olan bakışı basit olduğundan bunu anlayamıyor. Sonra da şevkimi kırıyor. Şuan istemediğim okulda, istemediğim insanlarla ve istemediğim bir eğitime maruz kalıyorum. Enerjim kalmadı. Önceden hergün resim çizerdim. Yazılar yazardım. Sporla ilgilenirdim. Kitap okurdum. Şimdi ise çaresiz bir hâlde yaşamımı sürdüyorum. Ne yapacağımı bile bilmiyorum. Hayatta ki amacımı bilmiyorum. Ailemin kararlarına göre yaşıyorum. Benim ne yapmam gerek cidden bilmiyorum. Bu yazıyı okuyan birisi var ise bana söylesin bunu yapabilirsin diye. Cidden çaresizim.
Aamir khan'ın da olmasından anlaşılacağı gibi bize mesajlar vermektedir. Güzel bir filmdir.
Orta okulda hocaların zoruyla izlemiştim ama iyi ki izlemişim diyorum hayatın gerçeklerini anlatan bir film.
disleksiyi konu alan başarılı bir bollywood filmi. film boyunca çocuğun bakış açısı ve hayal dünyası oldukça iyi yansıtılıyor. bütün öğretmen adaylarının ve öğretmenlerin izlemesi gereken başlıca filmlerden sadece biri.
Başroldeki çocuğun annesini özlemesi üzerine çekilen yaklaşık 10 dakikalık sahne beni ağlatmıştır.
aamir Khan'ın açık ara en iyi filmidir.
Başka güzel filmi yoktur zaten.
Hepsi çöp yığını.
(bkz: aamir Khan şişirilmiş bir balondur)
Hatta biriciktir.
Türkçe dublajı birkaç ay önce çıkmış güzel Hint filmi.açıkçası öğrencilerle izlerken onlar böyle öğretmen yok dediler.ben de ama öyle öğrenci de yok dedim gülerek.tabiiki insanları kalıba sokmak ve önyargılı yaklaşmak yanlış ama en büyük iş ailelere düşüyor.herkesin farklı renklere sahip olduğunu unutmamak gerek.
Gerçek budur. Her çocuğun illaki gerçekleştirebileceği bir potansiyeli, güzel, iyi, geliştirebileceği özellikleri vardır. her çocuk özel hissettirilmelidir ebeveynler ve eğitimciler tarafından. bununla birlikte bu özel oluşun kıyasa dayalı bir üstünlük olmadığı, diğer her insanın da özel olduğunu bilerek ve saygı duyarak yetiştirilmelidir. Yani hem özel olduğunu hissetmeli hem de her insanın özel olduğunu hissetmelidir. Herkesin aynı kriterlerle değerlendirildiği bir sistem, ulaşılabilecek iktisadi sınıfa göre değerlendirme kendini üstün zannedenlerin yarıştığı, saygının azaldığı, kullanılmamış potansiyellerin sorun çıkardığı bir toplumsal örüntüye neden olur. kimse bu dünyada boşuna var değildir. işini seven ve emeğinin karşılığını alan bir bekçi ya da bir mühendis birbirine üstün değildir. Özellikleri ve tercihleriyle toplumum değerli bir üyesidir.
otu çek köküne bak.
sorun problem çocukta değil.
güncel Önemli Başlıklar