her sabah kuşlara yem vermek

Sabahları gözlemlediğim, gözlemlerken gülümsediğim, insan-hayvan ilişkilerinin, bazen insan-insan ilişkilerinden daha güzel olabileceğini hatırlatan ritüeldir.

Oldukça sert mizaçlı 35 yaşlarında bir marketçi var mahallemizde. Sabah 6.10 da açar marketi. Darabayı kaldırır kaldırmaz içeri girer ve iki Avuç buğday ile dışarı çıkar. Kaldırım kenarına uzunlamasına serer buğdayı. Kenara çekilir yakar sigarasını. Birden kanat sesleri duyulur. Elektrik tellerinde beklemede olan kuşlar sabah kahvaltısı için üşüşür yemin başına. Adam yemi uzunlamasına koyuyor ki kuşlar birbirine girmesin. Adam sigara içerken ayırmıyor gözlerini kuşlardan. Gülümsüyor. Bu olay her sabah gerçekleşiyor.

Sonradan farkettim ki bu adamın gün içinde gülümsediği tek an işte bu anmış.
Belki Pavlov un köpeği deneyi gibi görebilirsiniz bu olayı. Haklısınızda. Ben de ister istemez deneye dahil oldum.
Adam mutlu, kuş mutlu, ben mutlu.