her olaya mızmızlanan tip

bir süre sonra etrafındakileri kendinden soğutur. keşke kurtulabilsem şundan dedirtir.

-kırmızı ışığa denk gelir, yeşil yanana kadar söylenir, insanı gerer.
-hastalanır, niye hastalandım diye iyileşene kadar vır vır eder.
-elektrikler kesilir, 10 saat boyunca vay amerika'da hiç gitmiyor da, lan ırak'ta bile savaş varken elektrikler gitmemiş de, anlatır durur.
-tuttuğu takımın forveti gol kaçırır, olay olmuş bitmiş değil mi? yok! maç boyunca senin messi'den, rooney'den neyin eksik de, aldığın paraları götüne sokuyum da, ben onun yerinde olacam 20 saat antrenman yaparım da, bilmem ne. aynı adam gol atınca helal koçum benim aslansın kaplansın demesini biliyor ama.

aman evlerden ırak.

böyle bir arkadaşım var bir şeyler yapalım deriz dam kapı der uyuz eder resmen adamı ama sonuçta onun dediği olur. anlamadığım nokta da burası her türlü muhalefeti yapar ama sonuçta kendisinin istediğini yaptırır. sorun kimde acep?.