her geçen gün ölüme yaklaşmak

Açıkçası hoşuma gidiyor. Bir gün daha geçirdim şu namussuz Dünya'da.

Bugün hayatınızın geriye kalan ilk günü. Geçecek belki de saatlerin tik takları işletecek, uyuyacaksın, yiyip içeceksin, çalışacaksın, okula gideceksin, ölüm aklına bile gelmeyecek, ölüm gibi bir düşünce aklımızda olmayacak, ondan kormayacağız, bu dünyada sürekli kalacak duygusu oluşacak, maddi olarak yeni kazançlar elde etmeye çalışacağız.

Ama 'o an' geldiğinde tık diye duracak. Kum saati işleyecek, en son kum tanesi de düşecek. Bir ara duracell pillerin ne kadar gücü kaldığını gösteren bir çizelgesi vardı. Bizde de bassak ne kadar ömrümüz kaldığını görsek ama yok. Zaten öleceğimiz anı bilseydik çıldırma durumu da yaşardık. imreniriz hiçbir şeyi kafasına takmayan insanları. Adaletli midir bu dünya. Şimdi bir hastane odasında kalana da geçiyor zaman bir eğlence merkezinde olana da. Biz mi istedik böyle olmasını.