bugün

Dışa vurduğunda bir şeyin değişmeyeceğini öğrenen ve bununla uğraşmayan insandır.
Zamanında dostlarına sevdiklerine anlattığı dertleri gösterdiği yaralarını insanların işine gelmediğinde onları kullandığını gören insan.
Biliyordur ki derdi kimsenin umrunda değil, biliyordur ki o ne kadar anlatırsa anlatsın anlaşılmayacak. çünkü kimse hissedemeyecek onun hissettiğini. çünkü derdini anlatmanın yükü hafiflettiği yalanı çocukken söylenmiş bir yalandır bunu biliyordur. eğer ruh eşinizi bulmadıysanız henüz ve omzuna kafanızı koyduğunuzda içinizi huzurla dolduran bir insan yoksa hayatınızda anlatmayın kimseye, farklı şekillerde yansıtmaya çalışın, bir şiir yazın mesela ya da resim çizin, ya duvarlara vurun, koşun, sevişin ama anlatmayın kimseye.
Yapmayın böyle şeyler, kimse sizden kıymetli değil.
içine dışına çıkar sonra.
dertler paylaşınca azalır sözünü benimsemesi, kadınsa günlere, erkekse arkadaşlarıyla maça gitmesi önerilen insandır.
ne demiş charles bukowski;
insanlara ne anlatırsan anlat ama kendini anlatma, bilirim anlamazlar.

işte aynen böyle, derdimizi birine anlatınca ne olacak, kim anlayacak bizi?
Dertli insandır.
güçlü ve sabırlı insandır. değerinin bilinmesi gerekir.ewed
içimdekileri yazıyorum. Kağıt ve kalemin en iyi fikir dostları olduğuna inanıyorum. Sorgulamıyorlar. Sadece dinliyorlar. Üstelik birazcık çaba ile ölümsüzleşiyorlar.
Ama elbette insan karşısına başka bir insan daha istiyor.
Bu insanı bulmak kolay değildir.
Bazen her şeyi anlatmak istediğin insan çıkıyor karşına.
Anlatmamakla iyi yaptığını düşünüyorsun.
Bazen her şeyi anlatıyorsun.
Pişman ediyorlar.
Kağıt ve kalem iyidir.
Kağıt ve kalem kadar sağlam insanlarda mevcuttur dünyada.
Hatta kalem ve kağıttan daha iyi gelirler.
Öyle insanlara anlatılmalı her şey.
Az anlayan insanların fazla olduğu bu toplumda çok konuşmaya asla gerek yoktur.
hem kendine hem hayatındakilere hayatı zehreden insandır.

biraz bencilce bu. içine atmayacaksın arkadaş, içinde yaşamayacaksın.. karşındaki insan ne anlasın senin ne derdin var? müneccim mi bu insanlar. herşey yolundaymış gibi davranmaları yok mu hele?
aklıma gülşen'in meşhur olma şarkısı " içine ata ata ne hale düştün tuta tuta çatlayacaksın be adam, çekinme hadi hadi söyle de kurtul bundan, kura kura be adam" sözlerini getiren başlıktır. mizahi ve esprisi bir yana her derdini içine atmak iyi değil tabii ki. derdini söyleyecek, daha doğrusu derdine derman olacağını hiç kimse olmayacağını düşündüğün anda problem olur. sonra gidersin en önemlisi allah'a sığınırsın inancın varsa. ya da bir kitaba, bir müziğe, bir dost hayvana, doğaya, spora. hiç olmadı kendi kendine sığınırsın bazen. insanlara mı. elbette sığınacağın, anlatacağın kişilerin vardır. ama eni sonu bir " çıkar" olayı oluyor o durumda. onun için, içinize atmayın ama herkese de anlatmayın.
Fazla yaşamaz.
Çok Gülümser.