bugün

sevdiğimiz, başına bir fenalık geldiğinde canımız yanan, kendimizi yerine koyup, ondan olup, yan olup, canı yakılan kişinin/grubun arkasında durduğumuzu göstermek için attığımız sloganlara "hepimiz hedeyiz" dediğimiz şu günlerde, aynaya, karşıma, etrafıma baktığımda içimden gelen tek cümle.

bombalar çocukları kestirmişken gözüne ve iktidar çabası her bedende nüksetmişken delicesine içimde büyüyen en büyük çöküş eksiklik. tamamlanamamak zaten delicesine zorken, eksikliği her geçen gün temiz kanla semirtmek en büyük ayıbımız. ayağa kalkıp ben varım demek için bile çabalamamak, böyle gelmiş böyle gider diyen birinin gözlerine bakıp haykıramamak insanlığının sesini en büyük kanıtı yarımlığımızın.

işte bu yüzden; hepimiz eksiğiz...