hep teselli eden olmak

bi yerden sonra depresyona yol açan durum.

şu an bile yaşadığım durum lan.

benim açımdan sorun yoktur. en kötüsü şey teselli etmeye çalışırken yanlış anlaşılmak. sonra sizden uzaklaşıp başkasına gitmesi ve o gittiği ile saçma sapan bir şekilde küfürler hakaretler savurarak rahatlaması. böyle bir gidişat olamaz. sonra masumluğu gidiyor filan vs. üzücü ya.

tanıdıklarımın bir derdi bi sıkıntısı olursa akla gelen ilk kişi hep ben oldum. bıkmadan usanmadan her dediklerini dikkatlice dinleyip ona göre fikirlerimi söyledim. sonra ne oldu? iyi olunca, düzelince unutuldum. canları sağ olsun.

terzi sökük meselesi işte.

Seçimdir.

O kadar teselli verirsin. Bıkmadan usanmadan. Bir gün bir şey olur. Patlarsın artık ve duyduğun cümle "Kardeşim boşver ya neleri atlatmadın ki bu da geçer"den ibarettir. Ulan atlatamıyorum sıkıntı orda.