bugün

Düsseldorf'da bir üniversiteye bile ismi gecmis eli öpülesi bir alman sair...
romantizm ve realizm akımları arasındaki geçiş döneminin öncü ismi, alman şair. yaşadığı görme kaybına rağmen, dokunaklı aşk şiirleriyle gelecek kuşakları etkilemiştir.

--spoiler--
heine' nin kitaplarından biri naziler tarafından yakılınca ünlü şair şu tepkiyi vermiştir.
' sonunda, insanlığı da kitapları yaktıkları yerde yakacaklar. '
--spoiler-- *
alman şairi, 1797- 1856. üniversitede hukuk eğitimi almış ve edebiyatla ilgilenmeye burada başlamıştır. mezun olduktan sonra dinini protestan olarak değişitirmiş ve bu hareketini "avrupa kültürüne giriş bileti" olarak adlandırmıştır. zira yahudilerin hakları hemen her alanda, hristiyan vatandaşlara göre epeyi kısıtlanmış durumdadır.
1831'de paris'e yerleşir ve hayatının geri kalanını burada geçirir. pariste ütopik sosyalist saint- simoncularla arkadaşlık edecek, daha sonra alman politikasını eleştirdiği yazılarını dostu karl marx'ın köln kentinde çıkardığı gazetede yayınlatacaktır. ünlü kadın yazar george sand ile aşk yaşadığı da söylenir. lorelay* adlı şiiri şarkılar, çeviriler sayesinde dilden dile aktarılmış ve büyük bir ün kazanmıştır. nazilere yetişemese de, naziler kitaplarını yakmayı bilmişlerdir.
"Işık gökgürültüsünden, düşünce de eylemden önce gelir."
-- Heinrich Heine --
1821 yılında kitaplarından birinin yakılması üzerine "eğer bir yerde kitapları yakıyorlarsa, orada eninde sonunda insanları da yakacaklardır." cümlesini dile getiren alman şair. -deutschland. ein wintermärchen- eserini karl marx kendi gazetesinde makaleler şeklinde yayımlamıştır.
"dünyada, dünya nüfusundan daha fazla aptal var."
1797-1856 yılları arasında yaşamış alman şairdir. heine otobiyografi yazmanın neredeyse imkansız olduğunu, çünkü insanın kendisine asla dürüst davranamayacağını ileri sürer. heine'ye göre rousseau, itiraflarında birçok yalan söylemiş, bunları da kibiri nedeniyle bilerek yapmıştır.
Bak o eski rüya geri dönüyor;
Yukarda yıldızlar, mayıs gecesi,
Ölümsüz sevgiye yeminler ettik
Oturup ıhlamur altında hani,

Bağlılık yemini, üst üste yemin,
Konuştuk, öpüştük, güldük seninle,
Tuttun bileğimden ısırdın beni
Verdiğim sözleri tutayım diye.

Ey gözleri duru duru güzelim,
Ey dişleri ak pak, karlardan beyaz,
Yeminler ortama uygundu ama
"Gücenme"ısırık fazlaydı biraz.
Heinrich Heine