hayret dunya nasil donuyor hala

esasta sibel egemen'in hayret adli adli parcasinda gecen bir dizedir. bana nedense dunyasi kafasina geçmiş olan ve yıkılan dünyasinin bütün arz yuvarlağini tarumar ettiğini sana ama gelgelim karlar içinde yanan bir ateş gibi kalan bireyin dehsetler için büyük ummanda dünyanin hala döndüğünü ve kendisininde dünya denen ummanda toz zerresi kadar oldugunu hatirlatmaktadir.

yahut ölümlerden ölüm beğenip tam azrailin oraginin isiltisini gören ama artik vadesi dolmadiğindan midir nedir bilemiycem kefeni yirtan bireyin nidasida olabilir.

işi absurdlestirirsek dünya dönüyor diyen bilimciyi insafsizca yargilayan bir takım kaz kafali bürokrat din adamlarin cartayi cektikten kaderin bir cilvesi ile 800 sene sonra dünyaya arz-i endam ettiği vakit uzaydan dünyayi gördüklerinde söylebileceği söz öbeğidir.

sözümünü özü; nerden bakarsan bak binbir türlü manaya gelmektedir bu söz, aynen hayat gibi... hayatta zaten manalari farkli algilamanin bileşkesi değil midir?