bugün

Araba, otobüs, uçak hiç farketmez hepsi eziyet gibidir, hemen midem bulanır, gözümü yoldan ayırmamam gerekir. Yıllar önce iki saatlik bir otobüs yolculuğu sırasında yanımdaki sohbet etmeye çalışan teyzeye "yüzünüze bakınca midem bulanıyor kusura bakmayın" demişligim, sonra özür dileyip kendimi doğru anlatmak için yüzüne yüzüne bakıp yolculuğu kendim için rezil etmişligim var.
insanların özünü yanlış anlamak ve sonrasında görülen iğrençlikler benim için ilk sırayı alır.

insan sanıyorsun yaratık çıkıyor.
yazarların yaşadıkları utanç verici anlardan birini bize anlatmasıyla gerçekleşecek başlık tanımı.

benim zamanında hoşlandığım beye yanlış yürüyüp de can ciğer dost olmamdır herhalde, hala karı kız dertlerini dinlerim kendisinin ama o köprünün altından çok sular aktı.