hayatın kendini sürekli tekrarlıyor olması

insanların kendini tekrarlaması da olabilir. Karşılaşılan engeller, yaşanan kötü olaylar ve işte bu dediğinizden bir müddet sonra hayır bu da değilmiş dedirtmekten öteye geçmiyor ve işte insanlara inanç aşılayan kişilerin bizi yakalamaya çalıştığı nokta da tam burası. insan gerçekten kendini düşünmekten alıkoyamıyor, gerçekten söylendiği gibi bir imtihan içerisinde miyiz o yüzden mi iyi gidecekken bir anda her şey drama filmleri gibi boka batıyor. Yoksa bir yerlerde biz mi hata yapıyoruz? inanca bağlanıp, öldükten sonra daha güzel bir hayat olacağını düşünürsek bu olanlara katlanmak biraz daha kolaylaşabilir, fakat sonrasının olmadığını düşünecek olursak insan nasıl baş eder bu kadar kayıpla akıl sağlığını yitirmeden. Ya da asıl mutluluk, ulaşılacak nirvana akıl sağlını yitirmekten mi geçiyor.

Sıradanlaştık. Sistemin bizi bir robot gibi yetistirmesine boyun eğip hayatın akışına ayak uydurarak o akışa kaptırdık kendimizi.