hayatım dediğin insanı hayatından çıkartmak

Biz gözünün çapağına iki yumurta kırar yerim dediğimiz insanları hayatımızdan çıkardık da ölmedik.

en kötü bir telefon numarası değiştirmeye bakar..

mesele değil arkaaşlar böyle şeyler.. lüffen..

“hayatım” yalnızca bir sevgiyi dile getirmek ancak içini tam olarak asla dolduramayacak olmak.

içi dolu olmayan her kelime silinebilir ve verilen sözler ansızın unutulabilir.
bana kalırsa kimse kimsenin bir parça canı olmadığı sürece hayatı olamaz.

sırf ömür belirten bir sevgi sözcüğü kullandın diye bu kadar kafa yormaya gerek yok sanırım.

bu yaşlarda vermiyosa siktiret. fazla kurcalama hayatımmış, bitanemmiş. şimdilik geçici.

duygularından kurtul. yoksa çok ağlarsın böyle. istesende istemesende bir gün olmayacaklar zaten. fazla büyütme insanları kafanda. hayatı da bu kadar önemseme.

derslerine falan çalış üniversiteni bitir. kazanmadıysan kazan.

lan senin hayatın ne ki hayatın dediğin insanın hayatından çıkması sana koyacak olsun.

konuştukça sinirleniyorum.

kapat duyguları mantıkla devam. hep dikine. dikine dikine.

ha bide, böyle edebiyat parçalama artık. modası geçti bununda.

nefes alırken, nefes verirken, gülüp ağlarken tek başımıza bırakmayan insan değil midir hayatımız?
gerçekten herkes tek mi başına?
yalnızlık ömür boyu mu?
yoksa yalnızlığımızın ya da yalnızlık korkusunun uyandırdığı bir takım sanrılar mı bunlar.
peki 23 sene önce ölen kocasını yanında hissettiği için alyansını çıkarmayan bir kadından bahsetsem?
sevdikleri için hayatlarından vazgeçen gencecik insanlardan, işini gücünü bırakıp 1.5 sene boyunca bir hastane odasında yeni evlendiği kadının ağzının içine bakan kocadan bahsetsem.
yine olamaz kimse kimsenin hayatı diye mi düşünürsün?

kalmadı öyle insanlar yeni nesilde.
kalmadı mı? henüz çıkmadı mı?
kaldı.
sadece bulunca hakkını vermek lazım. (sevmek, daha çok sevmek)
ya da bunlar benim sanrılarımdır.
bilmiyorum uykum var

aslında hayatının o kadar da senin hayatın olmadığını akla getirir.
edit :
bir şeyler daha yazmak istiyorum.
hatayı en başta mı yapar insan?
hayatım demekle mi yapar kalbini dahi açıp bakmadığı birine yoksa hayatım dediğine hayat gibi sıkı sıkı sarılmamakla mı?
hayatı büyük bir ciddiyetle hakkını vere vere yaşamamakla mı?
hayatın hakkı da sevmek daha çok sevmek olsun mu :d