bugün

yaşamak istememeye neden olacak şeylerdir. aldatılmak, aileden birini kaybetmek, en yakın arkadaşından uzaklaşmak, çok sevdiğin köpeğinin ölmesi gibi ve her insana göre, o an ki durumuna göre değişebilen tanımlamalardır.
hayatın kendisi.
ben çünkü hayata karşı bi duruşum var yenilmem hayata. (bkz: yıkılmadım ayaktayım)
Doğmak.
(bkz: devlet)
ölümdür. insanın bütün dengesini bir anda bozar.
(bkz: Eski sevgilinizin araması)
(bkz: merve nakiboğlu)yla tanışıp onun aşık olduğunu sanmak.
(bkz: sözlük yazarlarının emo olması) *
hayatımızı mahvettiğine inandığımız her şey.
(bkz: kabızlık)
aylarca belki yıllarca uzattığınız saçları kısacık kestirmek... pişmanlığın sınır noktalarını yaşar , özgüven katsayınız düşer...
Sabah erken uyanmak zorunda kalmak.
Sevdigim insanin ta ebesinin mna tasnmasi olabir mesela.
saçkırandır..
durduk yere çıkar, iyice bunalıma sokar adamı.. neymiş dertten çıkıyormuş..
sanane ulan benim derdimden stresimden, sen işine baksana gavat!
dertliyiz diye kalp çalışmayı bırakıyor mu? ya da ne bileyim mide ben bunu öğütemem abi diyor mu..

bağırsaklar boku içinde mi düğümlüyor? kan dolaşımını durduyor mu?
amma uzattım ama kafam bozuk amk.
nikah-nişan günü sabahı, tam alın ortasında veya kaltak beni diye tanımladığımız dudak üstünde kocaman beyaz toparlak çıkarmış sivilce de olabilir. evet kesinlikle koyar bu.
Şuan biz burda entry girerken birilerinin sevişiyor olması hayatımın amına koyuyor.