hayatı basitçe yaşayamamak

" Elalem ne der?" Düşüncesi yüzünden olduğunu düşünüyorum. insanlarda Hep birilerine kendini beğendirme, kabul ettirme çabası var. Kimse kendi gibi değil.
Neden?
Çünkü onlar gibi olmazsa dışlanacağını biliyor. E tabii bir de günümüz popüleritesi var. Her ne kadar çoğu kabul etmesede egolarının okşanması hoşlarına gidiyor. Ama bir zaman sonra bu da yetmiyor. Hep daha fazlasını istiyor. Ve kaçınılmaz gerçek, Sonu bunalımla bitiyor. Kendini kurtaran yok mudur? Var elbet.
Kısacası; insanın kendine yapmış olduğu en büyük kötülüklerden. bir hastalık, en kötüsünden.

sıradan basit bir günün uğruna hiç dua etmemiş, hiç yalvarmamıştım.

(bkz: eski) (bkz: şebnem ferah)

Bir sendromdur bu bence.

Hayatı gelişi güzel akışında yaşayamamaktır. Tadına varılması gereken şeyleri zehir etmektir.
(bkz: Overthinking)

Tırt bir sistemin hırt üyesi olabilmiş bünyenin, tüm kargaşalar dahilinde kendini girdabın tam da ortasında yaşaması durumudur. Kantinde naif naif sırasını bekleyen o ilkokullu çocuk büyüdü de hala önüne gecen hadsizlere ses edemiyorsa basitlik çok uzağındadır... ...ya da ölümün bir çıt gerisinde.